24 Eylül 2008 Çarşamba

inadım inat...

Hayır kendi kendime şu verdiğim mücadeleye bakar mısınız? Kronolojik olacak diye tuttur sen içinden hayat ak geç sürüklen sel ol, ben halaaaa keyfim yerine gelecek iş güç ev işi gönül işi keyif işi derken sanal yavruyu ihmal et...
Kızıyorum kendime evet yapmamalıyım al geçti pazartesi günü kızının 4. doğum günü hani yazsana şöyle hissediyorum aman da aman nasıl da şeker şerbet kızım varmış süpermiş diye...
Az önce Sardunya yazmış ellerine sağlık demiş ki (benim anladığım özet) analı çocuklu yazıyorlar süper çocuklar çok seviyorum evladımı falan filan ama bu psikopat yetişkinler nereden çıkıyor herkes mi melek?
Nasıl haklı dibine kadar yok ben demeyeceğim yavruya benim yavruya öyle şeyler tamam sevgisinin tasviri yok ama babayla beni taktı parmağına oynatıyor valla...
Elinde oyuncak olduk kafa kafaya verip ağlamadığımız kaldı kocamla o dereceyiz...
Bunu ziyadesiyle girmiş olduğu yaşına bağlamakla birlikte böyle giderse de şimdiden dizimizi döveceğimizin kanıtıdır şeklinde bakıp bakıp duruyoruz birbirimize....
Sonuç itibariyle nasıl gelişir olaylar kız yeni yaş gelişiminden çıkar mı bilinmez ki çıksa hayırlısı olur iyi ki doğmuş ta iyi ki doğurmuşum koca kız oldu da çıktı meydana :)
İyi ki varsın benim ceylan kızım :)

Hiç yorum yok: