14 Ekim 2008 Salı

Boludayken...

Okuldan geldiğimde bir bardak buzbağı içerdim ayaklarımı uzatır keyif yapardım sigaramla o zamanlar salonda içtin balkonda içtin gibi bri durum yok istediğim yer benim :)
Sonrasında gelen gidenimiz çok olurdu hoş o gelen giden hoş karşılanmazdı da bir şekilde oluru olurdu :)
En çok ta sınav olmadığında arkadaşlarla kurulan keyif masalarını özledim muhabbeti hele...
Sonra o zamanlar Orhan Gencebay'ın "Batsın Bu Dünya" sını Linet söylüyordu kasedi yeni çıkmıştı hatta hazırlıktayım o zaman bizim marşımız ilan etmiştik onu dinleyip dinleyip şerefe tabi :)
Çok özledim çok o zamanlar içmek için ne çok sebep vardı efkarlanmak için o zamanın derdi dertti demek ki ay bir efkar ben de o zaman hemen hooop iki kadeh hele Pınarımla nasıl güzeldi...
Pınar ev arkadaşım canım herşeyim ne çok paylaştık onunla hayatı zoru kolayı...
Bizim ev yol geçen hanı gibi hiç boş kalmaz giden hiç eksik olmaz ne keyif hiç canı sıkılmaz insanın hatta Pınarla özlerdik başbaşa kalmayı öyle ya ev bizim ama şöyle tek başımıza oturup durduğumuz zaman nadir...
Olsun öylesi bile güzel rüya gibi şimdi bakıyorum da... Bakıyorum sadece...
Çok özledim Bolu'yu ama görmekten kaçınıyorum aklımda o eski hali hem depremden önceki hali hem benim yaşadığım şekliyle aklımda şimdi görüp te bozmak istemiyorum...
Hep öyle kalsın aklımda yüreğimde...
Özledim ama çoook....

Hiç yorum yok: