6 Ekim 2008 Pazartesi

Evlendik... Derken...

Baktık ki yaşlar ilerlemiş ben 29 kocam 31 ne lazım hemen bir yavru çok ta severim çocukları kızım olsun çok isterdim öteden beri...

Evlendiğimizin altıncı ayı hamileydim Renginime :)

Çok keyifliydi hamileliğim koşa oynaya hiç hamile gibi değildim aşermesiz istifrasız sıkıntısız -böbrek sancıları yüzünden yattığım hastane dönemini saymazsak hem de iki kere ama olsun o da başka keyifti çok tatlı arkadaşlarım oldu hala haberleştiğim- hatta kocam çok istedi kendisini canım şunu çekti diyerek sokaklara göndermemi ama kıyamadım naz da etmeyi bilmem kapris te yapmayı bilmem düz kadınım ben neyse o mübalağaya ne lazım...

Yalnız çok kilo aldım çok 30 kilo tam tamına neden mi çünkü o yaşa kadar hep bir elimde etimek bir elimde tatlandirici hiç ekmek yok...

Baktım ki hamilelikte koca göbekle geziliyor eeee eskiden benim de derdim oram buram çıkmasın değil miydi şimdi istemesem de çıkacak öyleyse yemenin tadına varalım değil mi neskuikli sütler deli gibi yenen hamur işleri en önemlisi de varılan ve doyasıya yenen ekmeğin tadı :)
Yaşasın yemek yemek :)

3 yorum:

Sermin dedi ki...

ay bi de göbeğini sıyırmış. resime bakınca "aaa ne kadar da genç çocuksu bir ifadeniz var" diyesim geldi. yıllar insanın suratını eskitiyor bedenin aynı kalsa da.

Unknown dedi ki...

hakkaten değil mi ne kadar taze duruyoruz şimdi nerdeeee :)))

İçimden Geldiği Gibi dedi ki...

bayıldım bu fotoya...heheheh..