15 Ekim 2008 Çarşamba

Öylesine...

Neden mutsuz olduğunda insan mutlu olduğu yanı arar? Bu bir kaçış mı bir nevi o anki durumdan mı sıyrılış... Çocukların üzerini değiştirirken tersi dönder ya içi çıkar ya dışına belki o mutlu olunan yan da için dışına çıkış anı mıdır? Demek ki o ince çizgiyi geçmemek, sınırının öte yanına geçiş böyle birşey, böyle birşey içindeki savunma birliklerinin harekatı; farklı demek bilmek isterdim bir bende mi var kendini zaman yolculuğuna koyan mutlu olduğu "-mış'la, -miş'e" uzanan var mı... Bir bende mi var yoksa benden daha içeri bu içinin dışına çıktığı ama en en en gizli...
Belki de gizli oyun aklın "ben" e uyguladığı "ben" in de bile bile alet olduğu tabi iyi o andan sıyrılıyor ya hem de mutlu yanında ya herkes karlı...
Peki "ben" bu gidişler, içler-dışlar, dünler-bugünler arada kalan "ben" değil mi olsun "ben" bunun farkında o da ödediği bedel o mutlu yanına ama böylesi daha iyi ya istediği an orda istediğinde ki mutlu yandan çok ayrılmayı istemezken çağırıyor onu karşılıksız vazifeleri var "ben"in mutat...
Bazen celalleniyor taşıyor amaaaan diyor bunun için bile hali yok "ben" de susuyor hep üç nokta onun hayatı cümle sonlarına koyduğundan...

Hiç yorum yok: