8 Ocak 2009 Perşembe

2006 Temmuz' un Sonu...


Bu tarihi hatırlamaktan hem imtina etmişimdir... Zatürreden yattık 4 gece hastanede... Şükürler olsun ki daha beteri olmadı yattık çıktı geçti... Ama her öksürüğün yine o illete dönüşeceği kabusu yer etti bende... Günlerdir süren öksürükle zencefil-zerdeçal-bal ile savaşmaya çalıştımsa da buraya kadarmış demek ki... Bu sabah öyle derinden öksürdü ve göğsünden öyle bir hışırtı geldi ki yavrumun kaptım götürdüm hemen doktora... Doktorun ciğer filminden, bronşlara indiğini ama zatürre olmadığını söylediğinde çektiğim "oh" sesi Ankara' yı inletmiştir herhalde ...
Olsun buna da şükür hoşgeldi sefa geldi ateşi yok, en azından keyfi yerinde ve on günlük kürden sonra geçecek sağlığına kavuşacak...
Asıl hastanelerde yatan dermansız hastalıklarla boğuşan bütün çocuklara bütün hastalara olsun şifa duam...
* resimdekiler; ben, Rengin, Annem... Pastalı resim de taburcu olduğumuz gün evde kestiğimiz pastamız*

4 yorum:

özii dedi ki...

Sabah sabah o off sesi senden miydi? Taa Bursa' lardan duyuldu :))
Neyse ki ciğerler temiz sevindim. Zordur hastane anlarını , bilirim .
Çok geçmiş olsunn

Unknown dedi ki...

sağol özii cim valla ben de nasıl sevinçliyim anlatamam...

Primarima dedi ki...

Çok geçmiş olsun.Neyseki temiz çıkmış, ateşide olmasın gerisi kolay...çocukların hasta olması insanı kahrediyor değilmi?Resmen ömründen ömür gidiyor ben kendimden biliyorum 1 dakika uyku girmiyor gözüme aklım fikrim onda oluyor :(kimbilir ne kadar stres üzüntü çekdin 2006 da :(

Unknown dedi ki...

çoook PrimaRimacım çok hele doktor teşhis koraken dedi ki pnömoni efendim dedim benim anlayabileceğim dilden konuşur musunuz?
zatürre yani deyince tarifi yok o anki duygumun aman kimselere yaşatmasın Allah... sağolasın geçmiş olsun dileklerin için...