Bugün hatta dün geceden pek keyifsizdim, tatsızdım... Arada geliyorlar bana öyle kadrimi kıymetim bilen yok, saçımı süpürge ediyorum bir teşekkür yok, Yarebbim ne bahtsızım talihim yok, bahtım kara diye geliyorlar, ben onu kafamda daha da senaryolaştırıp dünyayı kendime kendi çapımda zindan ediyorum... Herkeslere küs oturuyorum gömülüyorum bilgisayarıma işlerime...
Benim ANKAN ım vardı ya hatırlasınız Ankaralı Anneler grubum... O gruptan Arzu diye bir arkadaş var, kocası doktor tayini Şırnak' a çıktı, o Ankara' ya gelmiş toplanalım demiştik dünden, öğlen bir yemek yiyelim gelebilenlerle... Şırnak' a da evlerimizde kullanmadığımız çocukların eskileri, bizim keza öyle, oraya koli koli göndermiştik... Hatta resimde gördüğünüz beyaz örgü nesne de Şırnaklı ablaların teyzelerin Arzu' nun eşine verdikleri Şırnak lifi hediyemiz :) Arzu' nun (resimde kucağında tatlı yavru olan) Şırnak anıları, araya serpiştirdiğimiz sohbetlerle bol gülmeli bol kahkahalı bir öğlen arası geçirdik... Çok keyifliydi :)
Tatlandım şimdi küs değilim dünyaya hadi barıştım :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder