13 Ağustos 2009 Perşembe

Madalyonun Ön Yüzünü Yaşadığımız Hayatın...

Bir de öbür yüzü var, bir çoklarının son sürat duyarlılığıyla yaşadığı...
Candan Tarifler konu etmiş bugün meydanında...
Hani ben de sürekli derim ya şükredelim arkadaşlar, bırakalım aka karaya dertlenmeyi, en önemlisi sağlığımız diye...
Bir arkadaşım sıkıntısını paylaşsa, evet her sıkıntı kendince büyük ama "ya diyorum şu an en sevdiğinin yoğun bakımdaki odasının kapısında bekleseydin?" dediğimde, haaa diyor karşımdaki, evet var bunda da bir hayır...
Bu gibi durumların ilk tokatını hastanelerde yaşarız ya kendimize ya da yakınlarımızla...
Sonra gazete kupürlerinde ya da sağdan soldan duyduklarımızla...
Elimizden daha fazlası gelse, daha fazla yaraya merhem olacak el olabilsek ama okyanusta bir damla olmanın eli kolu bağladığı şu durumda da en azından kampanyaları desteklemek en yapılabiliri...
O zaman beklemeye gerek bile yok BURADAN buyrun...

4 yorum:

Zeynep'in Evi dedi ki...

sadece aynı fikirde olan insan rakamını arttırmada rolümüz oldu, neticede hala seyirciyiz olanlara..
evet tepkiliyiz ama yaşanan acılara okadar uzağız ki..

icimdeki yolculuk dedi ki...

yazdıgım yazının hızla yayııldığını görmek beni çok mutlu etti.insanlığın ölmediğini duyarlı insanları görmek hepiniz çok sağ olun

Belgin dedi ki...

Fundacim, bu yazin beni yine KESKElere bogdu, keske elimde böyle bir arsa ve ya maddi imkanlar olsa, KESKE...
Insallah yakin zamanda bu güzel Proje hayata gecer..

Sevgilerimle

Primarima dedi ki...

Funda nefes alamıyorum böyle şeyleri okuyunca...en hassas oldugum şey cocuklar ve en korkunc hastalık kanser bir araya geldimi insan kahroluyor:(