23 Şubat 2010 Salı

Ney, Tanbur, Hastane...

Ney sesi değil mi bu gelen ama derinden, sonra tanbur sesi eşlik ediyor ona...
Allah Allah yanlış yere mi geldik, daha önce vardı da dikkat mi etmedim olabilir tabi bir de hastane tenha bu saatte ondan da duyuyorum daha rahat...
Babamla benim ikimiziz, ağır aksak asansörlere doğru yürüyoruz, on dördüncü kat istikamet...
Güvenlik var orada, doktor bekliyor bizi diyoruz, yatış mı diyor duymamazlıktan geliyoruz...
Ya da sadece ben geliyorum, babam gelmemiş...
"Neden yatış dedi ki?"
"E baba yatan hasta bölümünden giriyoruz da ondan..."
Buluttan nem kapan hatta nem için buluta bile ihtiyaç duymayan babam için ne kadar tatmin edici bir cevap bilmiyorum ama ben cevabımı verdim...
Kattayız, bizden başka bir anne var, kızı ameliyata girmiş, işlemleri uğraştırıcı bilmiyorlar çalışan SSK lıya vizite kağıdı lazım, kadın dönüp duruyor kızımın çıkmasını bekleyeyim bari diye...
Çok geçmeden doktorumuz giriyor kapıdan...
Kapıdan önce normal vatandaş, kapıdan adımını atmasıyla devleşen, adımını atmasıyla bir başka edalanan dev gibi bir adam gülümseyip, günaydın diyor...
Bekliyoruz yine müzik hala devam ilk hastaneden girdiğimde, hayatımda hiç bulunmadığım ama hayalimde canlandırdığım sanki "son yıkama yeri" gibi hissediyor kendini insan, hatta ne biçim iş burası şifa bulunmaya gelinen yer nasıl bir ruh öldürendir bu dediğim ama doktoru bekleyişte sakinlediğinde onun da sakinleştirici etkisi olduğunu sonradan anladığın ney sesi derinden tanburla birlikte...
Sonra bir ses daha tanıdık bu kez;
"ben senin hakkının nasıl ödeyeceğim be?"
"Hı.....???"
"Aman be babam, asıl ben senin hakkını nasıl öderim, deme böyle"
Hey Yarabbim edilecek laf mı bu, hayır bu lafa göz dolup baş yana çevrilip o yanaklardan iki yaş dökülür mü?
Döküldü işte...
Sonra ver gazı sürekli devam et susma, bak neler var, bak halimize bugünümüze şükür, hep içini ferah tut babam, herşey düzelecek, iyi olacaksın hem ne var bu ikinci biyopsin pıt dedi mi bitecek...
Babamın gözlerinden uyku akıyor korkuyla endişeyle karışık belki duymuyor bile beni...
Doktor beliriyor kapıdan, gelin diyor...
Tıpış tıpış ilerliyoruz, oturuyor koltuğa babam, takıyor başına ışıklı dalgayı başına doktor...
Dilini bastırıyor da bastırıyor arada "pardon hocam biliyorum canını yakıyorum ama dayan az kaldı" aradan bir dakika geçmiyor "Allah Allah tertemiz ben nereden biyopsi alacağım?"
Nasıl yani cuma günü diğer doktorlar öyle demediler ama hatta ekranda o karaltıyı gösterdiler...
Ama yine de son söz onun, ağzından bal damlıyor sonra, ağzım açık, gözlerim pörtlemiş ona bakarken neler dökülüyor ağzından Radyoloji uzmanı doktorumuzla telefonla konuştuktan sonra;
"Ben bu biyopsiyi yapmam her yer tertemiz, babam da olsa hocam yerinde, yapmam on beş gün sonra kontrole gelin..."
"Peki" diyorum, "haftaya seyahate gideceğiz müsade var mı?"
"Olmaz mı gitsin eğlensin dinlensin sonra gelin tekrar..."
Bak diyorum babam gördün mü? Yine seviyor Allah seni, haydi gözümüz aydın...

11 yorum:

Leylak Dalı dedi ki...

Fundacığım ya, her satırında birşeyleri yeniden yaşıyorum, nefesimi tutuyorum ve sonundaki iyi kısmı okuyunca gayriihtiyari "Ohhhhh" çıkıyor ağzımdam. 15 gün sonra hepbirlikte daha büyük bir "OHHH" çekmek dileğiyle...

beenmaya dedi ki...

sahiden de gözümüz aydın :)))

Unknown dedi ki...

Sevgili Leylak Dalı hisli yazdım sona koydum haberi :))

beenmaya şimdilik temkinli ve lokal seviniyorum ama yine de seviniyorum sağol canım benim :)

Adsız dedi ki...

çok sevindim.
Geçmiş olsun

Paşa dedi ki...

çok şükür çok sevindim gözünüz aydın:)geçmişler olsun ve iyi eğlenceler babacığına..

Unknown dedi ki...

çok çok sevindim
15 gün sonrasına katmerlenir inşallah sevinciniz sevincimiz

herşeyden azıcık dedi ki...

Dilerim hep tertemiz kalır 15 gün 15 yıl sonrada...Harbiden amma hisli yazmışsın kızım ya önce ağla sonra gül seme ettin beni daha işe gidicem ben :))

Adsız dedi ki...

bu belirsizlik de geçecek ve sevincin lokal değil bütün olacak Allah'ın izniyle
sevgiler...
YASEMİN

İkiz Annesi sdilek dedi ki...

Fundacım hadi gözünüz aydın tekrar.
Ara verince böyle kelalaka kalıyor insan.Anacım her şey yine üstüste gelmiş.Allah yardımcın olsun ne diyeyim.Dualarım her daim seninle canım..

GeCe dedi ki...

eminim ailen de çok iyi insanlar ama çok şanslılar senin gibi bir evlatları olduğu içn

allaha şükür birşey çıkmamış

MAYRI dedi ki...

Bir oh ki ne oh. Gözünüz aydın. İnşallah öbür görüşmede de rahat bir soluk alırsınız.
<:))