11 Mayıs 2010 Salı

Böyleyken Böyle...


Rengarenk saçaklarıyla renk saçarken etrafa...



Bir zaman eşini özleyen uğur böceğiyken...



Bir zaman yalnız, kendini dinlerken köşesinde...



Bir zaman kıvrılıp dalarken, huzurla...

En sonunda sığındığı dünyanın anahtarı elinde şükrederken...

9 yorum:

Hilal dedi ki...

ne hoş bir post olmuş bu böyle...

Aynur (Küçük Hala) dedi ki...

çok güzel anlatmışsın
herşeyi...

beenmaya dedi ki...

uğur böceklerine bayıldım :)))

Yasemin dedi ki...

hayat hikayesi gibi
hatta "gibi"si fazla
sevgiler...

TATESAL dedi ki...

Fundacım hayat boş herşey yalan...Sığınacak tek dayanağımız var....

herşeyden azıcık dedi ki...

Fundacan tam kıvamındasın gene maşallah :)) Orası dükkan mı ev mi?

Unknown dedi ki...

Teşekkür ederim Hilalcim :)

Mersi şekerim Aynurum :)

Arımayam ne şirinler değil mi:)

Ben de sen yazınca baktım evet bildiğimiz hayat işte...

Aynen öyle Tülinim en son madde :)

Fundacan stresimi atıyorum yarın duruşma var malum bu arada bura halamın evi onlar da sevdiceği oyuncakları :)

cem dedi ki...

her anı çok güzelmiş anlaşılan...

Unknown dedi ki...

Evet Cem çok güzel...