14 Haziran 2011 Salı

Dat Dökmez...

Anneannemin kallavi laflarından biri daha, çok sevdiklerimden...
Genzinden çıkacak, "Tat Dökmez" i ağzını doldura doldura "Dat Dökmez" diye söyleyeceksin...
Ne için mi diyeceksin...
Bir bozulanın üzerine yeniden başlarsa aynısı, o zaman...
Annem söylerdi flört zamanında ayrılıp barışmalarda hayrı olmaz manasına...
Hakkaten de olmazdı, annem kahin gibi kadındı o zaman hala da öyle...
Bana da ondan sirayet, bazen boyumdan büyük laflar ettiğimde o da olduğunda kimin dibine düşecektim ki diyorum en haklısından...
Blogda misal, bir kapanıp bir açılınca, gazı yemiş araba ne demeye soğutuyorsun ki, iki yazmamız vardı o da gidince şimdi devrini alamadı araya girince ara, beni de soğuttu...
Buna mukabil Rengin'den öte gün saydığım, okul bitmesi tamamen beslenme hazırlamaktan, ödev yaptırmaktan mütevellid...
Sıkıldım ki öyle böyle değil...
Yaz rehavetine kendini kaptıranlardan dağılanlardan değilim, iki güneş gördüm mü içim açılmıyor aksine puslu yağmurlu hafif esintili havalarda oh mis diyenlerdenim...
Onun dışında Can Babama özlemim katlanıyor, mayalanan hamur gibi kabına sığmıyor taştıkça taşıyor...
Berideki hayatsa ala herşeyiyle...
Sakin, dingin, huzurlu, mis...


Hiç yorum yok: