26 Mart 2012 Pazartesi


Behzat Ç. için otururken gördüm...
Yalnızım da, üzüntüm bir yerde şaşkınlığım bir yerde aldım mutfağa götürdüm...
İki senemizi birlikte geçirdiğimiz Cafer devrini kapatmış olduk...
Hayır o değil de ben balıkların gittiklerinde gözlerinin kapandığını sanıyordum, uyurken açık olduğu için giderken de açık demek ki...
En önemlisi Rengin' e haber vermekti...
Babası da seyahatte...
İş başa düştü, sabah ilk alarmı mutlak iki kere ertelerim, onardan yirmi dakika hazine gibidir gitti yirmi dakikam...
Baktım ki Rengin yanımda gözlerini açmış, şimdi içeri gidecek Cafer yerinde yok kendi karşılaşacak...
Anlatmaya çalıştım, on beş dakika iptal ağla ağla içi çıktı...
Neyse atmayacağımıza, onu beraber gömeceğimize karar vererek dindirdik kendisini, aramıza sonradan katılan annemle birlikte...
Yalnız anneanneyi kapıda karşılarken ona da sarılıp ağlaması annemin de gözleri doldurmasın mı...
Alışınca kötü oluyor evet...

4 yorum:

İçimden Geldiği Gibi dedi ki...

Hayvan beslemenin en zor yanı bu alışınca insana dokunuyor.:(

Unknown dedi ki...

Evet Ebrucum ya en zor yanı gidince...

aysencifci dedi ki...

Sizin Cafer iyi dayanmış, bizimkiler en fazla 6 ay yaşadı:( Başınız sağolsun, Rengin'im üzülmesin, gelsin burda bizim ihtiyarı sevsin. Öptüm sizi.

beenmaya dedi ki...

bizim de pamuk'umuz var çok hasta bugünlerde ve veteriner hazırlıklı olun demiş ama çok zor çok...