Alışkanlıklarına son derece bağlı olan ben, yıllardır saçımın yivinin yerini değiştirmem, o derece durumum...
Yenilik, hayata başka bir bakış açışı ile bakmak, yok ayol ben açımdan memnunum...
Değinmek istediğim konu bununla ilintili aslında...
Anne tarafım Kayserili...
Hem de feci :)
Şöyle ki, bir araya geldiklerinde birden oranın ağızına bürünüp "appa gııızzz "dan tutun da meşhur "gadalarını aldığım" a kadar...
Hele en büyük teyzemin sayı saymasına kardeşimle çok gülerdik, 39 dan sonra ki 40 ve 40 lı rakamları söylerken genzinin derinlerinden ekolu geliyor sesi ki bütün Kayserililler de aynıdır...
Epey oldu, Yemekteyiz programı Kayseri'de yapılmıştı, orada bir teyze vardı, sanki bizden biri gibi seyrettim, gülmekten gözlerimden yaşlar aka aka...
Anne tarafım bereketli teyze sayısı ile tek bir dayıdan ibaret olan kalabalık bir taraf...
Çok tutkun değiller birbirlerine, baba tarafım gibi, aile tutkunluğunu amcamlarda halamda gördüm ben ve çekmişim onlara da yedi göbeğimle ararız daha ziyade benim aramalarımla süregiden...
Kayseri' de hali hazırda iki teyzem, bir dayım ve dayımla beraber yaşayan ömrü uzun olsun anneannem boncuğum var...
Hepsi doğma büyüme Kayserili oldukları halde şimdilerde ziyadesiyle fazla radikal bir karar vererek Antalya'ya yerleştiler...
Önce dayımlar sonrasında tamamen tesadüf teyzemler...
Çok ağlıyor pamuğum Hamdüne'm...
Sanki yuvasız kuş gibi kaldım diyor...
Haklı kolay mı senelerini vermişsin, taşından toprağından olmuşsun artık oranın şimdi alakasız tanımadık bir yerde dımdızlak kalmak değil de ne bu?
Ne bileyim katı mıyım konuda bilmiyorum diyorum ya bugün oda içinde masa değiştirdim gaza gelip yarın sabah tekrar masama geri yerleşeceğim olmadı küçücük masamı özledim ben hemen kapı dibi...
Kendim değişikliği sevmediğim gibi istiyorum ki herkes de yerli yerinde dursun...
Ne vardı şimdi memleketten göçüp gidecek...?
Fotoğraf geçen yazdan... Orada kalan tek teyzemin Gesi'deki bağ evinden...
11 yorum:
bizimde bey Kayserili,yaklaşık bir hafta kadar önce döndük Kayseriden..."gadalarını alayım" ve "apppa kız" sözlerini okuyunca kulağımda çınladılar resmen..laf aramızda cümle içinde b harfi kullanmıyorlar zaten:):):apla,faprika gibi...ama görülecek memleket ve insanlar derim ben...çok sıcak ve içtenler..hele bağ hayatları..büyük şehrimizde eksik olan ahbaplık ve sıcaklık onlarda hala mevcut...Ankaradan sonra Kayseri ortaklığımızın çıkmasına da sevindim:):):)özlem gönderiyorum Ankaraya bir de size bol bol öpücük:):):)
gurbet manasında goc deme bana cok yaralıyım ben...her bırımız bır sehırdeyız...bu arada hanım anneyı bende ızlemıstım :) benımde kayserılı yengem var...ben cok severım:)
bak yine anlaşamadık:)
ben sürekli değişiklik sürekli yer değişikliği konum hal değişikliği istiyorum.hayat böyle bir devinim içinde olsun,sıkılmayayım,hep değişiklik olsun hep değişiklik olsun.. bak hatta ben köklü değişiklikler yapmayalı nerden baksan 8-9 ay olmuştur,bööyle durumlarda, en kötü ihtimalle kavanozların mutfakta durdugu yeri şeklini falan değiştiririm.
bişeylerin değişmesi güzeldir.. ferahlık vardır hem:)))
değiş tonton
Ulkemızın her sehrı
ayrı rengımız
sıvesıyle
tarzıyla
btun renklerı sevıyorum
Ah yazık pamuk ninecik yanlız mı kaldı oralarda....haklı sebepleri varmıdır gidenlerin?herhalde vardır....
çok zor çook... vardır bi sebepleri mutlaka.İnşallah biran önce alışır,yeni yuvalarında mutlu olurlar... Ben de10 sende 6 kere taşınmış biri olarak çabuk alışırım, hattaa bi müddet sonra yeni bir ev isterim. Ama şehir değiştiremedim bi türlü.Onu yapamıyorum işte...
Bazen göçler iyidir de ayrılıklar varsa işin ucunda zor bu iş...eşimin işi dolayısıyla ben zorunlu göç edeceğim bir süre sonra ve ailem sevdiklerim ankarada kalıcaklar...şimdiden sancısı sardı...yazında bunlar aklıma geldi...
Allah kimseyi sevdiklerinden ayırmasın...durduk yere de kimse ayrılmasın vatanından...( sanırım cok duygusal oldu...ankaranın yağmurundanmıdır nedir?! :)))) sevgiyle kal....
Ahh canım ananene çok üzüldüm.Ne zor gelmiştir ona.
Hayırlısı olsun diyeyim.
Ya ben kaldım ananede, zaten en zayıf noktam yaşlılar :(( Gözyaşına kurban olduğum, bize bile bu kadar zor geliyorken en ufak bir değişiklik, sen nasıl alışacaksın başka bir şehre :( Her işte bir hayır vardır bundaki hayrıda göstersin rabbim sana tez zamanda ve dinsin gözünün yaşı inşallah.
bu göçü en derinlerden yaşayan benim.çok zor iş.bırak doğuduğun toprağı git başka yere.biz gençler eninde sonunda alışıyoruz ama yaşlılar için öyle değil.benim rahmetli dedem dayanamadı göçe aldı babaannemi döndü doğdu yere.orda da öldü.
ne var sanki dursalar orda....
hiç bırakılır mı oraları.kayserililer bana da çok sevimli gelmişti o programda...
bu fotolardaki yer yeni yermi balım?
bittiim, bayıldım :)
Yorum Gönder