26 Haziran 2011 Pazar

Şehrimin IKEA' sı...

Nasıl bir özlemmiş bizim İkea mevzumuz...
Daha açıldığı günün akşamı gittik hangi akla hizmetse, omuz omuza mücadele vererek, gezdik mi gezmedik mi sırf topraklarına ayak basmak da zaferdir diyerek dolandık, amanın bizde de var ahanda deyip tatmin olduk eve dar düştük...
Fakat ben oraya otopark sorununu çözmeden açılma müsadesi veren hangi mercii ise ona....
Sen o park sorununu halletmeden ne demeye açılırsın IKEA' ya...
Allah sizi bildiği gibi eylesin ne diyeyim...
Rezilliğin bini bin para...
İlerleyen günlerde tenhalaşması ve rahat gezebilitesi olması dileklerimle hoşgeldin şehrimin Ikea'sı...

18 Haziran 2011 Cumartesi

Babaaaam...

Arkamda dağımmışsın hep yaslandığım...
Gittin ya şimdi kalbimi deldin gittin ya ...
Yarım bile fazla kalır şu halimden...
En çok koyan da "babacım" dediğimde "canım kızım" ı duyamamak...
Sıkı sıkı sarılamamak...
Çok özlediğimde ağlamak elimden gelen şimdi...
Anneler gününü saymazdım da babalar gününü sırf sana hediye aldığımda bana kızamadığından severdim...
Kelime de yetmiyor özlemimi anlatmaya ki kafamda düşünmek de...
Düşünmekle boğuşmak yerine gözyaşlarımı akıtmak içe dışa...
Seni çok seviyorum daki "çok" bile az, can babam, canım babam, uğruna öldüğüm babam...
Senin gibi bir babanın evladı etti ya Allah beni...
Çok şükür...
Bitmez sana sevdam, bitmez özlemim, yüreğimin ateşi dinmez...
Seni çok özledim be yakışıklım....

14 Haziran 2011 Salı

Dat Dökmez...

Anneannemin kallavi laflarından biri daha, çok sevdiklerimden...
Genzinden çıkacak, "Tat Dökmez" i ağzını doldura doldura "Dat Dökmez" diye söyleyeceksin...
Ne için mi diyeceksin...
Bir bozulanın üzerine yeniden başlarsa aynısı, o zaman...
Annem söylerdi flört zamanında ayrılıp barışmalarda hayrı olmaz manasına...
Hakkaten de olmazdı, annem kahin gibi kadındı o zaman hala da öyle...
Bana da ondan sirayet, bazen boyumdan büyük laflar ettiğimde o da olduğunda kimin dibine düşecektim ki diyorum en haklısından...
Blogda misal, bir kapanıp bir açılınca, gazı yemiş araba ne demeye soğutuyorsun ki, iki yazmamız vardı o da gidince şimdi devrini alamadı araya girince ara, beni de soğuttu...
Buna mukabil Rengin'den öte gün saydığım, okul bitmesi tamamen beslenme hazırlamaktan, ödev yaptırmaktan mütevellid...
Sıkıldım ki öyle böyle değil...
Yaz rehavetine kendini kaptıranlardan dağılanlardan değilim, iki güneş gördüm mü içim açılmıyor aksine puslu yağmurlu hafif esintili havalarda oh mis diyenlerdenim...
Onun dışında Can Babama özlemim katlanıyor, mayalanan hamur gibi kabına sığmıyor taştıkça taşıyor...
Berideki hayatsa ala herşeyiyle...
Sakin, dingin, huzurlu, mis...


7 Haziran 2011 Salı

Sekiz-i Devriye...

Zanaatların en zoru belki de...
İyisiyle kötüsüyle, eğrisiyle doğrusuyla... 
Üzerine söylenmiş milyonlarca söylemiyle...
Becerdim mi beceremedim mi bilemeden...
Elimizde en tatlı meyvesiyle...
Sevgisinin, beraberliğinin kerametinin nereden geldiğini bilemeden...
Sensiz olmayacağını bilerek...
Hiç bozulmasın diyerek...
Üzerine kocaman maşallahı takarak...
Sekiz kocaman seneyi devirip, sıcaklığının geçmediği...
Sağlıkla, "birlik"te nice güzel hayırlı yıllara...