Fark eden, duygusuz seyirci, tanık, şahit adı altında deneyimlediğiniz filmde Allah Varoluş Tanrı Yaradan Rab Sistem ne derseniz zannınızda ne tutarsanız...
Filmde sizdeki tekamül sürecini o süreçte tıpkı bir öğretim hayatındaki müfredat işlenişi gibi işlenir dersler mevzular mevzular...
Dahil olmadan şahitlik makamında yayılmak icap etmesi gerekirken perdede oynayan filmin kötü karakteri güzeller güzeli artistimize zalımlık yaparken içi kıpraşıyor ya insanın kıpraşmasın ışıklar açılınca perdedeki film de yok olup gidiyor yerleşsin bilinçlere...
Gelmek istediğim noktaya gelme girizgahını uzatmayayım
Ne diyordum müfredat dedim öğretim hayatı misal dedim geçemediğin dersin tekrarını alıp o dersi vermen gerek demeye getirdim yoksa alıp alıp durursun kiii aynısı bizim filmde de mevcut karşılaşılan sıkıntı zannı veren mevzu kişiyi yaralıyor belki isyana götürüyor kahır denizlerinde yüzdürüyor bir müddet sonra unutuluyor. Bir vakit benzeri bir hal içine giriliyor yine aynı döngü bir iki üç dört derken Allah vere de bir tık atsa bir ampul yansa diye beklenilen durumda kişi duruyor "bir dakika ya hep aynı şeyler beni buluyor hep de benim başıma geliyor vs vs" dediği noktada minnacık kalsa bir derin düşünse dalsa dalsa çıkamayacakmışcasına beklese daldığı yerde sonraaaa al sana missler gibi fark ediş...
Sonra ne mi oluyor dönüyor içeri deşiyor da deşiyor neyden sebep hep aynı olaylar değişik kisvelere bürünüp gözüme sokulmakta hayr olsun demeye başlanılan üzerine düşünülen hatta ilk hissiyatın daima o olduğu durumunu yaşadıktan sonra billahi o mevzu artık sana uğramıyor...
Ancaaaak vaktini arasını O' nun bileceği anlarda tekrar yokluyor bir dürtüyor seni "emin misin?" diyor aydığın konuda hala...
Baktı sende o mevzuya karşı sen de bir duygu oluşumu yok hııııh şeklinde sakinliğini koruyorsun o zaman arayı açıyor ancak bırakmıyor iyice yerleşene kadar...
Tıpkı beni bugün ciddi ciddi yokladığı gibi ne kadar eminsen o kadar rahat bırakıyor deneyim basamağını geçiyorsun geçiyorsun taa ki o nokta olana dek...
