"Kuvvetim"

Dün akşam bu iki resim gibiydim ruhum, içim, iç organlarım, bütünüm.. Bir uçurum var kocaman, o kadar dik ki ucuna geldim yine, düşmekten korkuyorum kıyısında olmaktan da... İki sene önceydi o uçurumdan düştüm ben, dört ay sürdü yukarı tırmanmam, şimdi gücüm yok düşmekten düştüğüm yerden ve ötesi tırmanmaktan, çıkamamaktan...

Sonra aşağıdaki resim gibi oldu aydınlandı etraf / bütünüm... Düşmekten alıkoydu "kuvvetim"... Önce o da kıyıya sürdü beni, beraber atlayacaktık neredeyse, sonra tuttu kolumdan, geri çekildik kıyısından...

Bir daha ne orayı görelim ne de kıyısından aşağıya bakalım...

Şimdi iyiyim hatta aşağıdaki resim gibi açık ruhum, tatlı bir esinti var, nasıl da mis gibi deniz kokuyor...

Ben böyleyken sen de aynı mısın?

Mühim Not: Resimler çok sevdiğim bir dostumdan Onur Kıratlı' dan... Kendisinden izinsiz kullandım ama müsade vereceğinden emin...

Teşekkür ederim arkadaşım ellerine sağlık...