Bizim mahallenin köpeği meşhur, sokak köpekleri aynen bu resimdekiler gibi, sürü halinde gezerler (hatta bir keresinde 18 ini saymıştım)... Senelerdir aynı mahallede aynı sokakları arşınladıkları insanlarının yüzlerine aşina oldukları halde de gördüklerine saldırırlar...
Zat-ı aliniz de bir köpek korkanı olarak, hele erken inen karalık kış mevsimlerinde içimden ne dualar ederek, eve giden yolu korka korka katetmekteyim...
Neyse şimdi hava geç kararacak da bir nebze ileriyi görmek suretiyle köpekli yolu bir başkasıyla değiştiririm...
Bugün Rengin babasıyla park keyfi yaparken, ben de annemde ben hala annemin kuzusuyum aramız beş dakika ama haftada bir görürüm annemi, özlerim de özlerim türküsü çığırarak, sıcak anne evinde otururken artık eve gitme vakti gelmişse zamandan bir asansör gelir almak üzere beni handan dedim eve doğru yol alırkeeeeen....
Bir köpek havlaması hatta köpekler havlaması, sonra iki erkek çocuk önde koşması, arkada sayamadığım sürünün koşması.....
O çocukların bana doğru koşmalarııııı....
Nasıl bir an tahmin edersiniz...
Tam önümde de bir çekirdek aile, arka oto koltuğuna çocuğunu yerleştiren baba, öne oturmuş anne ve "pardon ben de oturabilir miyim arabaya" diyen titrek sesli ben...
Oturdum ama nasılım, felaket, bir yandan da makineli tüfek gibi teşekkürlerimi ve minnettarlarımı sıralıyorum önde oturan anneye...
Çocuklara üzülüyorum bir yandan, aynı şey benim başıma gelseydi ne yapardım, araba olmasa halim nicedir diye düşünürken, Allahtan iki üç adam çıktılar da köpekleri hişt pişt yaptışlar dağıttılar ortalığı...
Sığındığım araba da beni evin yakınına kadar bırakarak dünyada hala iyi insanların var olduğuna dair inancımı bir kez daha kamçıladı...
Düşündükçe de hala ürperiyorum...
6 yorum:
seni çok iyi anlıyorum canım benimde çok kötü köpek korkum var maalesef onları çok uzakta olsa bile yolumu değiştiriyorum elimde değil korkuyorum :(
İyi insanlara gelince evet canım çok şükür hala var iyi insanlar olmasa bu dünya yaşanacak bir yer olmaktan çıkardı Allah bizi her zaman iyi insanlarla karşılaştırsın sevgilerimle...
Elifcim amin canım amin...
O aile beni arabalarına almasalardı ömrümün bir beş yılını yitirirdim herhalde oracıkta :(
oooo amanın korkunç hakikaten...
Köpek bu belli mi olur ? Ama bir önlem alınmalı bunlar gtikçe çoğalırlar böyle ne anlasınlar planladan filan :))
Geçmiş olsun funda.Bende çok korkarım.Bir kere benide anıtkabirin orda kovalamıştı,bende kendimi kaybedip yola fırlayınca arabanın altında kalıyordum az daha...
Ben varya feci korkarım köpeklerden herhalde senın yerınde olsaydım arabaya bınemeden yıgılır kalırdım oracıga:)
Gecmis olsun Funda, senin yerinde kim olsa korkardi.
Kuzunun kulagi insallah ameliyata gerek kalmadan gecer Mayisa kadar.
Verdigin bilgiler icinde tesekkürler.
Sevgilerimle
Yorum Gönder