Baktım hani blog yazanının kendini anlattığı iki çift laf kısmında...
Arada hey heyelenen kişilik diye...
Dün gözümün perdesi kalkınca şimdi baktım da o ne esinti öyle...
Kendimi tanımadım ne kabadayıymışım efelene efelene heeeeeyt ....
Arada lazım demek lazım lazım...
Cumartesi gününün sonuna yaklaşırken, dibimiz parka iki posta ziyaretimizi tamamlamış, babasız hafta sonumuzun ütü safhasındayken, ütü hala prizde ben elim işte gözüm oynaşta, parmaklar klavyede, fonda Bendeniz kaset çıkarmış pardon albüm, eskinin Bendeniz'i, lise devirlerimin Sezen Aksu benzeri baksılarıyla kelimeleri...
Şimdi dinlerken iyi geldi lisedeyim, tam da Bey' in gömleklerini ütülerken... Geçmişle gelecek arasında gider gelirken, elimde cımbızla ayna olması gerektiği yerde, ütü...
Oluuuurrr tabi neden olmasın...
5 yorum:
her zamanki halimiz ne yapalım bizimde kısmetimiz buymuş:((
:))
o gömlekten bizde de var :))
bir an sahne çok tanıdık geldi :)
bir önceki serin rüzgarlar efektiyle okuduğum yazından sonra bu yazı hafif bir meltem esintisi gibi geldi...
uçuş uçuş... vede komik...
iyiki bu blogdayım dedim birden...
İşte kadın budur!!!Özü sözü bir,samimi,olduğu gibi...Postunu da atar,ütüsünüde yapar,yemeğinide...Kadın dediğin her işten anlamalı...
hahah bundan sonra yazdıgın ıkı yazıyıda okudum ama buna yorum bırakmak ıstedım şimdi.Bendeniz denildimi benımde lise yıllarım gelıyor önume.Kıçıma kadar uzanan saclarım yakası bagrı acılmıs beyaz gömlegım bakımlı güzel ellerim (ahhh ahhh)ve cıvıl cvıl halim:)
Nasıl zevkle dinlerdim yenı yenıde aşık olmusdum zaten tadından yenmıyordu yahu:)
Yorum Gönder