Daha çok üşüyorum korkumdan öte...
Rüyada mıyım?
Az önce yumuşacık yatağımda, yastığa başımı koyduğumu hatırlar gibiyim...
Yalnızım ama ben hiç yalnız kalmadım ki, burada neden yalnızım korkuyorum öylesine belki belki aklımı yitirdim, olamaz mı?
Kesin kesin olacağı buydu, haydi buyur bir de bununla uğraş...
E peki burada işim ne kimden saklanıyorum ki, hem ayrıca neden kendime yukarıdan bakıyorum ki...
Ah canım nasıl da büzüşmüşüm yatakta...
Bu izbe yerde ne işim var, rüya mı bu, olmasını dilerim ya da olacağım mı ilerde bana gösterilen...
Bilmem ama şimdi üşümem geçti, korkum da...
Hatta burası kendimi dinlemem için harika, etrafta çıt yok ohhhh burayı sevmeye bile başladım...
Fakat sevdiklerimi özlediğimde...?
O zaman uyanırım uyanır yine eski yerimde olurum peki bir daha kendimle kaldığımda gelebilecek miyim ki buraya...?
Bilmem belki de...?
5 yorum:
Fundacım nasılsın canım?
Babacığın nasıl?
Canım babamın kitleyi küçülttükten ve radyoterapide verilen ışın alanını küçülttükten sonra moralimiz yerine geldi bin şükür :)
şimdi hala su bile içemiyor filan ama yine de biliyorum ki geçecek bunlar da sizlerin dualarınıza ilginize ne kadar teşekkür etsem az :)
çok öpüyorum canım :)
Yalnızlık güzel, ama özlem girince araya girince o zor işte..
Babanızı biraz iyi olmasına sevindim, acil şifalar diliyorum..Sevgi ve sağlıcakla kalın.
nefis!
Fundacım çok sevindim canım benim.
Bende inanıyorum bu zor günler geçicek.Az kaldı.Biraz daha sabır.Babanda sağlığına kavuşacak.HAtta bu salakça durumlar da bitecek malum kişilerle.Siz yeterki sıkmayın canınızı.Eden bulur biliyorsun.
Yorum Gönder