İnelim Çocukluğa İnin İnin...

Gidelim geriye doğru...

Hatırlayalım şöyle bir...

Kim istediğini aldıktan sonra bıkmadı...

Hevesi geçmedi, çok istisnalardan bahsetmiyorum...

Alın benim kız Rengin, beğene heveslene alıyorum, ertesi gün en masum ses tonu başı önde "anne bunu aldığın yerde daha güzeli var mıydı?"

Ben yapmadım, billahi ben yapmadım...

Eskiden de mi böyleydim dedim kendime, baktım "iç" e sordum "evet" dedi, sen de elde edene, aldırana kadardın...

Hayatın her döneminde oldu, sevgiliyi de ya da en basit aldığın bir pantolonu...

Hani erkek kısmı koşar koşar hoop tamam oldu bitti...

Oldu bitti o manada değil tabi, ahlaka aykırı yazmıyorum...

Ha belki tamam o da olur, hayatın gerçeği değil mi?

Sonuç itibariyle hayatın elde etme durumu ve ettiğinde "hııı daha iyisi yok muydu acaba" kısmı var olunduğu sürece, söylenmeye devam edecek bir klasik demek...

Bunu değiştiririm, yok ben böyle değilim diyecek babayiğit de var mı bilemiyorum tabi...

Bu insanların bu herşeyin daha iyisi var mıydı acaba mentalitesini taşıyıp da, hayatın dönüm noktası evlilik kurumu ya da seçilen meslek veyahut daha keskin hayat virajından döndürülmesi zor girişlerde?

Nasıl bir çözümlemedir bilinmez ama böyle bir gerçeği de yadsımamak lazım...

Konu nereden çıktı kısmına tamamen spontan dedim, gittim içeri çocuk yemek bekler...