21 Şubat 2010 Pazar

Gelse...

Ak sakalıyla saçı birbirine karışmış, yüzünün ışıltısından yüzü seçilmeyen dede çıksa yemyeşil çalıların arasından...

Öyle nurla dolsa ki ortalık, değil kendisine onun olduğu tarafa bakmanın imkansız olduğu bir ışık hüzmesi bir aydınlık...

Sonra derinden bir ses ki ney tadında, dudaklarının kıpırdadığını görmeden o ışıktan gelse ses...

"Üzülme evladım, sıkılma, hepsi geçecek dardan çıkacak, feraha kavuşacaksın, şükretmeye devam et ve sadece sabret, sabrın sonu selamet...

5 yorum:

Anne İş'te dedi ki...

CANIMMMMMMMM.......

Unknown dedi ki...

offffff
lütfen yüreğini tüketme...

. dedi ki...

Ak sakallarım yok benim.
Kalbim temizmiş öyle derler ama.
Sabret fundacım,sabrın sonu selamet:)
Güzel bir hafta diliyorum.
Şeyy senin de kalbin temiz:)

Adsız dedi ki...

o ak sakallı dede bana sevdiğine sahip çık mutlaka bir gün yollarınız kavuşacak diyor. İnanıyorum ben o muhtereme:)

herşeyden azıcık dedi ki...

Olucak azıcık sabır geçecek herşey öyle veya böyle sen güçlü kadınsın.