Hayırdır?

Böyle bir tesisteyiz, kim kimiz bilmiyorum, içerde futbolcular var bakıyorum neredeyiz bu futbolcular kim diye, antrenmana mı çıkıyorlarmış giriyorlar mıymış neymiş?

Yanımda Rengin, açıklık yemyeşil alan, masalar var aralarda, bir su akıyor bir taraftan ufak çay misali...

Bir masanın yanından geçiyorum, can amcam torunuyla oturuyor...

Sonra babamı görüyorum ağır aksak ilerliyor, güya yemek yenilen yerden yemeğini yemiş, yürüyor tek başına...

Yeşillik ama güneşli açık etraf...

Uyanınca da içimde rüyanın o ferahlığı...

Her gecenin sabahı misali...

Sivilcelerimin, gerginliğimin, dualarımın ya da olmaması gereken, yakamı bırakmayan geçmişle hesaplarım...

Bu sabah serviste öğreniyorum, bir takımın eski başkanının vefatını, ha diyorum o futbolcuların kerameti oymuş...

Yeşillikler, güneşli durum da biyopsi sonucunun ferahlığı olsun, içim aydınlık ne olursa yine de hayır olacak ne olursa bugüne şükür...

Bir de eskilerin dediği "Şükür Allahım" deme Hamdolsun de...

Neden?

Şükür deyince Allahım bu duruma şükür ama sen yine ver demekmiş...

Hamdolsun deyince sıkıntıda olup da hamdolsun demek Allahım bu durum iyi fazlasını verme demekmiş...

Öyle derler...

Aman kafam karıştı, zaten karışık...

Her zaman derim, mühim olan yüreğin durumu, temiz olsun, pak olsun, yetti bitti gitti...