İşime Geliyor...

Tevekkül etmenin dayanılmaz hafifliği, okuldan eve gelince sırt çantamı birden girişteki halının üzerine atmak gibi...

Bir manası da acizlik diyor, yok tabi ben almışım tedbirlerimi, bırakmışım sonucunu ortaya koymuşum, gün getirecek ayağıma...

Böylesi daha iyi, hem güvenilir, hem heyecanlı Aziz Nesin' in dediği gibi "du bakali ne olacak" denilesi...

Bu ara en büyük sıkıntı, yeni başlayacak hayat ve onun getirisi yeniden okula başlama hadisesi...

Hiç Rengin başlayacak filan değil, düpedüz ben başlayacağım, ben okula gidecek, o ödevlerin ağırlığını ben çekecek, yazılılara ben gireceğim...

O yüzden heyecanım, hangi semt, hangi okul, hangi öğretmen...

İşte budur tevekkül acizliğim, yükü üzerimden attım, havalemi yaptım, herşey yoluna girecek, tıkır tıkır işleyecek, gülen olacak başroldekiler...

İyi iyi, hep iyi olacak, hep iyi gidecek...

Ha bir de şu "browni intense" biraz daha büyük olsa olmaz mı ikinci paketi açarken bir önceki lokma bitiyor da...