Ezberlediğim numara işe yaradı, yoldan geçerken acı siren sesiyle arkasından duaları sıraladığım, kendi kendime dertlendiğim araca binmek de kaderimin cilvesiymiş...
En öne kurulmak marifet değil, hiç değil...
Zaten saat naaaa niiiii naaaa niiiii seslerini çınlatmak için uygun değildi...
Başa gelince panik olup 112' yi arayıp, tııırt diye bir çırpıda anlatıp, daha telefonu kapatmanın üzerine beş dakika geçip, o aracı görünce o yol eve kadar nasıl uçulur, baba nasıl sedyeye yatırılır, acile nasıl gidilir, nasıl acilde beklenilir, her biri kendini il emniyet müdürü sanan güvenlik görevlilerinin durumlarını seyreyle (tabi ki hepsi değil beş parmağın da beşi bir değil) diğer gelenlere nasıl üzülünür sonra.....
Allah bütün hastalara şifalar ver sıkıntıları hafiflet...
Yazının tüm cümlelerinin ayrı tellerden çalması, anlatımın anlatılamaz daha doğrusu anlaşılabilinemiyor olması ve diğer etkenler de günlerin uykusuzluğuna moralsizliğine verile...
7 yorum:
Büyük geçmiş olsun, anladığım kadarıyla :(
Fundacım çok geçmiş olsun..babacığının durumu nasıl???
Fundacım çok geçmiş olsun.Hasta olan baban mı? Şimdi nasıl.
Fundacım çok geçmiş olsun.Babacığın iyidir inşallah..
çok geömiş olsun umarım herşey yolundadır funda
Ah canım Allah kolaylık versin,geçmiş olsun...Bilirim ben o 112 yi aramaları babayı acilen götürüp oksijen tüplerine bağlamayı....Ahhhh ahhh....
çok geçmiş olsun tekrar başa dönmediniz umarım :((
Yorum Gönder