Yüklenirim Bohçamı Yüreğimin Gittiği Yere...

Yorgunum, kafadan kaynaklı, ne menem birşeymiş kafa yorgunluğu, üstelik bedeni de ziyadesiyle etkiliyor...

Belki inşaat işçisinden daha yorgun bedenim, ona bağlı da ruhum...

Halbuki taşı taşısam, kumu aktarsam, öğlen olsa kurunun yanına soğanın cücüğüyle yediğim yemeğin üzerine yaktığım bir cigara yorgunluğumu alırken bendeki bu hal daha beter...

Kalbim bağırıyor, takılma bak herşeyde bir hayrın olduğunu biliyorsun, daha ne üzersin kendini, işler olacağına varır ahmaklar uğraşır demez misin zaten?

Beynim de diyor ki, nasıl olacak, nereden olacak, bir sürü iş beni bekliyor, bakalım nereden girilip nereden çıkılacak, kızın okulu, uygun yer...???

Yine ev derdine düşeceğiz...

İnsana diken deveye malum lazım diyen atalar mı desem, özlü sözler kurulu mu desem doğru söylemişler cidden...

Bu bizdeki insanlık, vicdan varoldukça biz daha çok dolanırız ev diye diye...

Yeni macera, yeni ev arayışı, dur bakali ne olacak hayırlısıyla...