Al al al, önü sonu olmayan upuzun yol...
Her silkinmede, her yer değiştirmede bir o kadarı yoldan atılmasına rağmen yine almalara doyulmayan yaşam biçimi...
Annemle kardeşim ki özellikle kardeşim, atmaya pek meyilli aslında ne kadar haklı kendimiz taşınmıyoruz ki fazlalıklarımızı da uğruna yaşadıklarımızı der top edip taşıyoruz gittiğimiz yere belki de biz onların ardı sıra gidiyoruz...
Minimalist olmak lazım, her anlamda...
Şimdi atılanları görünce ferahlık sardı dört bir yanı...
Bundan gayrı ben eşyaların ardı sıra koyulmayacağım yola, onlar benimle gelecekler azı ve işe yarayanı...
6 yorum:
yoksa taşınıyormusun Fundacım...
Kolay gelsin, eşyaların esiri olmuşuz değil mi, buna bir dur demek lazım, yıllar içinde bir şekilde birikiyorlar işte.
Evet Tülinim iki kat yukarı...
İn çıklar öldürüyor beni :)
Fadiş hakkaten hal böyle eşya eşya ne manasız değil mi sonuçta kullandığın ya da işgal ettiğin yer ne kadar ki?
Ama hep bunun esiri değil miyiz?
Yok ben bundan sonra olmayacağım kullanmadığım herşeyi kapı dışarı attım mutfakta salonda odada ne varsa...
Sevgilerimle...
kolay gelsin canım ohhh miss miss oturursunuz artık
Sağol Dijlem en azından at at yüküm hafifledi bir de aynı apartman olunca git eski evdeki yerlerine koy...
Yorum Gönder