Ziyadesiyle kendi halinde, etliye sütlüye, ota .oka karışmadan, bana dokunan yılan da yaşasın, dokunmayan da zihniyetinde, kazanında kendince kaynayan bir zatı muhterem olan ben ki kimse inanmadı biliyorum da olsun ben bir yazmak istedim, hayatım icraatta dingin olamadı yazımda olsun bari diye...
Bu arada bu uzun tanıtım yazısı da blogumu yeni açanlar için kısa özet olsun dedim şimdi spontan düşünüp, yazarken dökerken satırlara...
Allahın sıcaktan eridiğimiz bir Temmuz günü, ortada bir neden yokken belki de var benim haberim yok, bir görevlendirme yazısı ile o ana kadar çalıştığım yerin dışında, malzeme dağıtılan bir depoya "aman sana bilgisayarda çok ihtiyacımız var, yürü Funda kim tutar seni işler bitip iki ay sonra almayan nedir vallaha" gazıyla hala çalışmakta olduğum yere sürgün edildim...
Hala da nedenini bilmem...
Bilmesem de olur da, ilk başlarda çırpındım, haksızlık bu dedik, bilimum mercilere büyükler aracılığıyla gittik, hatta o sıra msn nin buzz' ı var ya bir nevi, bizim bir arkadaşla oradan atışmalarımızı sen tut büyük amir üzerine alın, hatta gününün büyük bölümünü benim msn nin üst yazılarını takiple geçirecek kadar tak bu işe, sonra bütün Genel Müdürlük benim bu işi konuştu ki tamamen kendi arkadaşımla konuştuğumdur daha bundan gayrı yapabileceğim yoktur...
Neyse...
Bunda da bir hayır var dedik, bahçe suladık, bahçesinden faydalandık, işimizi yaptık derken derken 18 Eylül Cuma günü kara cuma günü, 58 yaşındaki sevgili babamın Tonsil Ca hatta kodu CA-09 dur olduğunu öğrendik...
Halk dilinde bademcik kanseri deniyormuş ya da dil kökü kanseri gibi bilimum isimleri varmış içine girince işin terminolojisi de ucundan duya duya öğrendik...
Zaten babamın Mart' tan beri boğaz ağrısı şikayeti vardı taaaaaaaaaaa -ki o "ta" içinde küfür var yazamadım- Eylül ayına kadar dört doktora gidip de, bozağların şişmiş, al şu antibiyotiği bitir, sil süpür gel şeklindeki tedaviler, yanlış teşhis, gözlerinin önündeki büyüyen kisti görmemeleri sonucu Eylül ayına kadar safha olmuş mu sana III?
Allah' ın işi dedik yine sığındık ona ama dağıldık ki ne dağıldık...
Doktor bize sonucu söyleyecek elinde dosya kedinin ciğere bakması bizim doktora bakışımız karşısında o kedi tok evin kedisi gibi kalır...
Doktor da canı sağolsun bizim edebilecek her yerimize etti tabir-i caizse...
" III. safha Tonsil kanserisiniz B..... Bey...
12-15 saat arasında değişen bir ameliyatınız var, ameliyat sırasında dilinizin yarısından çoğunu alacağız, boğazınızda ne var ne yok temizleyeceğiz...
Dilinizin büyük bölümü olmayacağınızdan, yedikleriniz ciğerlerinize kaçabilir ölebilirsiniz, zaten de felç ihtimaliniz çok fazla"
Annem, ben, kızkardeşim, babam...
Nasıl bir hal o hal var ya, YOK BÖYLE BİR HAL...
Hani anne olursun, emzirirsin tarifi yok diye gezersin ya, hikaye o...
Nefes alamadığın an o, düşünemediğin an o, boku yedik buraya kadarmış dediğin an o...
Gittim o ana yine bak, şimdi bile sulandı gözlerim aktı yaşlar, o an doktor çıkışı almışsın haberi, ağlasam olmaz babam var, sigara içmek istiyorum yine babam var, kalbim boğazımdan çıkmış onu hiç tutasım yok varsın gitsin...
Telefonlar çalıyor, beynimde zaten uğultu var...
O hastaneden Gazi' ye gidene kadar o direksiyon oldu bana kafamı vurup ağlama duvarı ama ne çare varılması gereken bir yer var el çabuk tutula, puslu ağlamaklı gözlerle kazasız belasız vardık hastaneye...
O canı sağolasıca doktor bizi Gazi Hastanesi Radyaloji bölümünde bir doktora yönlendirdi, sonra oradan bir KBB ci çıkardı Allah karşımıza...
İnanılmaz bir adam, dingin, sakin, moralli...
"Bak hocam durum kötü evet, elimizi çok çabuk tutmalıyız, ama ameliyat yok, o kadar büyük yere bıçak daldırmak gibi bir kahramanlığa soyunmaya gerek yok, radyoterapilerle kemoterapilerle kitleyi küçülteceğiz, belki yok edeceğiz, o zaman bakacağız duruma... Ama sen ümitsizliğe kapılma, hele bayramdan sonra tedavilere başlarız, sen sigarayı kes 40 yıl içmişsin yeter ama 40 yıldır aldığın alkole de veda et son kadehlerini iç, hatta bir kadeh de benim için iç...
O bayram da geçmedi kimselere, sonra başladı maratonumuz hergün radyoterapi, her cuma kemoterapi, aradaki dağılmalar, moralsizlikler, arada delirmeler, sinir krizleri, yorgunluklar, bitkinlikler...
Şafak sayfamalarım, tanımadığım bir sürü dünyada iyiler hala var dedirtecek bir sürü iyi insandan destek mesajları, telefonları, duaları hepsi ilaç oldu önce bana, iletince de babama...
Anasını sattığımın dünyasında geldi mi terslikler birbirini beklermiş birimiz çıksın "hayde arkadan da ben geliyorum bekle ismail" der gibi, iyi bir işi olan babamın, safi iyi niyetinin hatta tabir-i caizze salaklık diyeceğim babaya salak denmez saflığa devam edeyim ben...
Ortağının kanser haberini aldığının ilk haftasında, dükkandan etmesi babamın, hastalığına değil tamamen işsiz kalmasından dükkanının göz göre göre gitmesinden hakkının ve havaya uçan paraların gitmesineydi bütün üzüntüsü...
Sonrasında her akşam ölmeye yattı kızkardeşimin dediği gibi...
Düzeltemedik hiç moralini ki boşa kürek çektik, aman babam paşamsın babam, ağamsın babam nafile...
Sonrasında benim gücümün yetmemesinden onların ağzını yüzünü dağıtmama engel olması münasebetiyle, bir yazı döşendim blogda, dava açıldı hakkımda, hakaret davası iki gün önce duruşmasına girdim...
Bursalardan Dijle yetişti imdadıma avukat tutacak durumda olamamamdan hızır oldu oralardan bana...
Sonra bir de dediler Funda dükkanı bastı ana avrat küfretti hooop bir dava daha, o da Mayıs' da...
Nasıl işse ben oğullarının yanında, orada olmayan ebeveynine ana avrat sövüyorum, kimse beni durdurmuyor, tarih yazar mı biri gelecek benim anama babama sövecek ben orada onu aşağıya indirmeyeceğim, hem bu benim küfürleri dinleyen de bir erkek, ne hikmetse ben koskoca Hoşdere gibi işlek bir caddedeki dükkanı basıyorum, küfrediyorum oradan sağ çıkıyorum Allah' ın işi işte...
Hala da okurlarmış beni var mı bir davalık hadise diye herhalde :)
Biz her işi Rabbime havale ettiğimiz gibi ne beddua ne ah değmez, Allah' a havale 7/24 çalışan ilahi adalete anında teslim kargo...
Babamın tedaviler bitti merakla bütün aile sonucu beklerken Allah' ın bir mucizesidir diye tanımlanabilecek bir durum hasıl oluyor ve taaaa omurlarına yapışmış III. safha kanseri yenip tamamen kurutuyoruz şükürler olsun...
Allah' ın izni ve doktorlarımızın çabası ile sağolsunlar...
Fakat yirmi gün öncesinde babamın bir miktar ağrıları vuku buluyor hastalıklı bölgede, derken tam tetkiklerimizi öne çekip bakıyoruz ki bu kadar ağır tedavilerin sonrasında oluşabilecek bir lezyon ortaya çıkıyor, enfeksiyon...
Bugün bitti on günlük antibiyotik tedavisi...
Yarın sabah KBB konseyindeyiz...
Bir kamyon dolusu badireyi Uludağ Beceren' in önüne iner gibi vııııııjjjjt diye inmiş atlatmışız bunu da Allah' ın izniyle bitirir, umutları taşır, kalplerimizde umut çiçeklerini ilkbahar gelmeden tomurcuklandırırken artık yazıya son verme vakti de gelmiş de geçiyor bile der....
