Greve Gel...

Bugün sağlık sektörü grevde...

Konu her ne olursa olsun insanların mesleklerinde sektörlerinde olan haksızlıklara (kendilerine göre) tepki vermelerini en tabi hakları olarak görüyorum...

Hak olarak görmediğimse halkın bu konudaki aymazlığı...

Vatandaş hastalanıyor acil servisler ve acil müdahale gerektiren durumlara zaten grev dışı...

Onlardaysa bir heyheylenme bir debelenme...

Arkadaş dur bir rahat bırak da adamlar seslerini çıkarsınlar ne yazık ki ağlamayana memenin ucunun dahi gösterilmediği memleketimde ses çıkaranın da başına geleceği önceden kimse bilmiyor...

Durum öğretmen meslektaşlarım için de geçerli bu adamların yaptığı işin ulviliğini kimse anlamıyor ona yanıyorum...

Doktorların kazandığı paranın vatandaşın çenesini yormasından, öğretmenin yok bilmem kaç ay tatilinin milleti germesi gibi saçma sapan konular dışında kimsenin mantıklı düşündüğü yok üzülüyorum...

Cahilliğe, doğru düşünmemeye üzüntüm...

Siz ki anneler, çocuklarınıza yeri geliyor hafta sonu dayanamıyorsunuz, sizin çocuğunuz muadili bir sürüsünü önce susturmak, oturtmak ve sonrasında kafalarına birşeyler sokmak için didinen -ki özellikle ilköğretim öğretmenleri için bu dediğim yakinen yaşadığımdan- öğretmenin yok tatili, yok şurası burası...

Branş öğretmenleri için de aynı şeyler sonuna kadar geçerli...

Doktorlar deseniz, adamlar senelerini veriyorlar okumak için, bir tus sınavına bütün ailelerinin boylarınca kitap defter çalışıyorlar, meslek devamlılığında sürekli araştırma halindeler, bırakın da bir zahmet çok kazansınlar kimene oturup beraber mi yiyeceksiniz kazancını, bırakın da haklarını savunsunlar...

Bırakın da bir gün hasta bakmasınlar...

Bizler millet olarak, o kırılan yen altındaki kolu daha da kırmayalım da, hep beraber olup her meslek için iyileştirmelere destek olalım, onların yanında olalım, boş bedava konuşmayalım...

Şapkalarımızı koyalım önümüze naçizane, neyiz ne değiliz, insanlığı nereye götürüyoruz, vicdan, merhamet, anlayış, tahammül, ideal, manevi durumlar gibi daha nice soldurduğumuz bu değerleri yeşertip yaşatalım...

Yıllık İznin Yaşanılır Güzelliği...

Devlet kurumunda çalışan çoğu annenin yaptığı gibi bir miktar izin kışa hazır edilir...

Yavruları hastalanır ihtiyaç hasıl olursa diye...

Benim gibi de izni bir sonraki seneye devredilmeyecekler, izinlerimi kimselere yar etmem, kullanır kırar bacağımı otururum evimde derler...

 Alınır izinler, uzun oturuş pozisyonu alınır, kahve yapılır, tv ye saldırılır, dergi, gazete, kitap, internet, dolanılır da dolanılır...

Yavrunun okul bitiş saati gelip de, okuldan alınıp eve gelindi mi bitmiştir o keyf...

Şimdilik aklımda dinlenmenin yanı sıra çekmece dolap temizliği var...Var olduğuyla kalır gibime geliyor, her izinde öyle bir heves gelir sonra kendiliğinden söner sonra da vay be zaman ne çabuk geçtiye bağlarım...

Yaşasın tembellik...

Depresiyom...

 Depresyona girme hakkı istiyorum...

Her ağır parçada ya da babalı sahnelerde burnumun dibine girip gözümün hafif buğulanmasına bile ağlayacak çocuk var yanımda, bir de idamesini sağlamaya katkıda olduğum bir hayat öbür yanımda...

Küçük bir pansiyonda olayım mesela, hemen denizin kıyısında, o kadar küçük olsun ki belde; akşama kadar yoldan geçen insan sayısı bir elimin parmaklarını geçmesin...

Kaldığım odanın küçük de bir bir balkonu olsun...

Sigaramın dumanı balkondan süzülsün denize hemen...

Yemeğe bile inmeyeyim, öyle restaurant filan olmasın, dedim ya şimdinin caf caflı butikleri gibi değil de eski Türk filmlerindeki gibi olsun...

Yemeğimi tepsiyle odama getirsin tonton amcanın tonton güleç yüzlü karısı... 

Fazla da kalmama gerek yok iki gün yeter, tek başıma olmam kafi...

Telefon edip adımı verdiğimde odanız hazır desinler adıma hitaben, gideyim hakkım olan depresyonuma gireyim...

Eve dönüş yolunda çıkarım nasılsa...

Evde hepten kendime gelirim zaten istersen gelme...

Kaçmaya bir odam olsun yeter ki...

Nasip...

Birşey nasip olmadı mı kesseler gerçekleşmiyor...

özii 'yle hafta içinde konuştuk cumartesi buluşacağız Ankara' ya gelecek...

İçimden Geldiği Gibi hanımefendiyle de üçümüz hasbıhal edecektik...

Ne oldu, ben hemen bizim bey' i rezerve ettim "Cumartesi Rengin sende araba bende" diyerek...

Peki ne oldu?

Bizim bey masaj kursu çıktı...

Rengin' in dün gece ateş 40 a dayandı, annem keza hasta, salya, sümük, kafa kazan, kemikler ezilmiş halde...

Veee Funda evde kızıyla...
Sabahtan doktora gidildi, yeşillenen bademcikler hakettiği antibiyotiğe kavuştu...

Tablomuz; yemeksiz, bol istifralı, dinlenmeli, şirazesi kaymış bir Rengin...

Öyleyse nasibimiz neymiş...

Özii ve İçimden Geldiği Gibi ve şeker kızı benim evime gelecekler hep beraber buluşmamızı bu şekilde gerçekleştirecekmişiz...

Çok da iyi edecekmişiz...
Taraflarda memnun mesut, gökten düşen elmalarını paylaşıp afiyetle yemişler...

Bu Kadar mı Yetmez?

O kadar zaman yetmiyor ki...

O kadar dolu ki her yanım...

Başı kaşıyacak zamanı olmaz mı insanın...

Akşamları ayak altları patlıyor alevler atıyor artık...

Bir yandan da bakıyorum ki elde avuçta kenarda kıyıda birşey var mı bu kadar koşturmaya...

Yok vallahi de yok...

Demek ki neymiş...

Nafile koşturmalarmış yalandan çırpınmalarmış...

Bütün bunların yanında da her daim dile pelesenk sağlığa, varlığa, huzura, ağız tadına, sevdiklerin yanındalığına, yüzlerin gülmesine bin şükür...

Bir de kendime müjde; an itibariyle Ocak 2 ye kadar da izinliyim...

Kahveye, çaya, çorbaya beklerim efenim...

Abla...

Ultra bakımlı bir hatun olamadım...

Zamanında sorumluluk yoktu gerekli iştah vardı giyindik süslendik hevesler alındı, şimdi milletin o çabaları "naçizane" nafile çabalar gibi geliyor...

Makyaj malzemesi ya da evden çıkmadan yeniden kaş göz yapmak yerine, zemini temizlemek mantıklı geldi bana hep...

Cilt temizliği oldu önemlisi, en kaliteli kapatıcılar yerine, hoş sadece üniversite mezuniyetimde oldu fondotenim sonra o da kurudu gitti...

Kıyafet işinde de canım annem sağolsun bulurdu buluştururdu en iyisini alırdı bu da marka olduğu için malesef kötü bir marka takıntım hasıl...

Ucuz mal alacak kadar zengin değilim sözünün arkasından gidip, az alıp çok giydim...

Zevk konusu ise facia, örtünmek için giyinenlerdenim...

Kız kardeşim ise benim o kadar zıttım ki...

Bir yere gider yığınla durur kıyafetler, en iyisini bulur hemen kafasında evdekilerle kombine eder hım hım diye diye alır yakıştırır da...

Bense dolaptakilerden bi haber, yıllar sonra bakarım ki aaaaa benim bunum varmış, hay Allah neden giymedim ki diye kendi kendime hayıflanırım sonra yine unuturum...

Ara sıra hiç aklımda yokken vitrinlere bakarken girip aldığım bir kaç parça eşyanın da akibeti ara ara kardeşimle gidip değiştirmek olur ki bu hafta sonu da durum aynıydı...

Giyinme kabininde kardeşimle ben...

Bakıyor bana manalı manalı...

"Abla sen kendi kendine bir şey alma güzelim gelirim ben seninle"

O kadar güldüm ki aklıma geldikçe de hala gülerim...

E canım ne var, ben de senden feyz alıyorum herkes her konuda ihtisas sahibi olmayacak ya :)

Dedim ya örtünmek benimki, zaten hep basic parçalar favorim en güzeli, öbür afilli parçalarla da ben ben olmuyorum ki...

Sıkça... Sıklıkla... Sık Olarak...

İflah olmaz promosyon delisiyim...

Promosyon derken de öyle herşey değil elbet özellikle yılbaşındaki şık organizerler ajandalar kalem takvim not kağıtları ıvır zıvırdan bahsim...

Can babam çok getirirdi bilirdi huyumu da şimdi Bizim Bey'den geliyor sağolsun...

Hoş onları ne kadar kullanıyorum benim ki maymun iştahlılıktan fazlası değil kıyı köşe geçmiş zamanların ajandaları ıvır zıvırları dolu...

Allahım nazarlardan saklaya bu ara üst üste adliyeden esen mutlu rüzgarların esintisine koyverdim saçlarımı uçuşturuyorum...

Kilo verme işini de fazla kafama takmadan Sevgili Asortiğin yönlendirmeleriyle devam ettiriyorum...

Sağ omuzundaki tendinit illetinin henüz başında tedaviye başlamamın avantajını merkezdeki hastaların hareketlerdeki çığlıklarından anlıyorum... Siz siz olun mutlaka kendinizi dinleyin ihmal etmeyin hekime bir görünün her türlü marazda...

Bu ara sıkça, bizim beyin  gittiğinde bavul hazırlama, geldiğinde yerleştirme işlerimin arasında Rengin' imin okulu dersi meşgalem bir de öğlenden sonraları gittiğim fizik tedavi merkezi...

Her cuma değişen oje renklerini takip edip, sabah başka akşam başka renklerle, her dışarı çıktığımızda alınan bir yenisiyle... Velhasıl işimiz var hanımın süsüyle...

Yine de ve yine de değişmeyen nakaratım; şükürler olsun her şeye, hayata, huzura, sağlığa, varlığa ve nicelerine...

Çok Atak Gördüm Kendimi...

Vatandaş Dukan demiş ki Funda kardeşim bu boya 59,25kg. olabilirsin ancak ve ancak...

Pışşşşşık dedim neyyyyyyyyyyy...

Otuz yaşına kadar 55 gez, hamilelikde 30 kg al Reno altıncı ayına geldiğinde 32kg ver...

Son 3 senede fazladan 4-5 kg yi vereme üzerine de ilave et toplamda 8 kg fazlalığı bünyede ihtiva et...

Dukan demiş ki üç gün atak yapabilirsiniz, Asortik demiş ki beş gün yapalım Funda...

Ürkütmek istemediğimden bünyeyi, dört günle sonlandırdım atağı...

Darısı istediğim kiloya düşene dek seyir halim devamına...

Bu arada kendime fazladan ön gaz vermek istemem ama bugünün neticesi üçüncü gün hasılatı -1,5 kg...

Açlıkla marine olduğum dün ve bugün, saf protein almaktan, saf tertemiz bir şey oldum çıktım...

Geceleri yenilen aburcuburların, deliler gibi tatlının, yok estra çikolata sosu da ekleyin lütfenlerin sonucu, vücuda nakşedilen fazlalıkların nasıl giderilebileceği kahrı çekilir, nasıl etsemlerle yanıp tutuşurken Asortik Krep demiş ki; Dukan Diyeti, uygun musunuz, haydaaa buyur buradan ateşle......

İşaret kabul eyleyip, bir perşembe akşamı okuyup da kendisine yorum, soru, bilimum tacizlere vardırınca işi, kendisi de cansiperhane cevaplayıp verince gazı, pazartesiyi bekleyemem ben, tezcanlıyımdır en tazesinden diyerek cuma sabahı başlayıp, cumartesi sabahına da -500 gr görünce, eee toplasan 4 günün ikisi gitti ikisi kaldı sonrası evre evre deyip giriştim bu işe...

Meğer meraklısı çokmuş, yapanı sonuç alanı ve her şeyden öncesi de Asortik de ciddi kayıplar yaşayınca, eee dedim azmim gir devreye, koyma yüzümü yerlere, devam edelim şu işe...

Bizim Beyin de haberi yok bu ara fazlaca yüklenmekteydi lakin görecek ki geldiğinde uçmuş gitmişim ben heheyyyyt....

Yalnız yulaf kepeği ne menem kötü birşeymiş ayol hap gibi yutuyorum artık...

Benim gibi düşünme aşamasında olanlara da buyrun diyorum, kapıyı açıp önden buyur ediyorum, çekinmeyiniz deneyiniz...

Hayattan alınacak lezzetlerin yelpazesi belli...

Yelpazedekiler fiilen var iken, sonrasında fotoğrafları kalıyor elde...

Sen eline alıp da savurmaya başladın mı yüzüne yüzüne, o olmayanların rüzgarı yüreğine yüreğine vuruyor...

Kapatınca işin bitip de, onlar da yüreklerindeki yerlerini alıyorlar rüzgarlarından öte...

(Oturanlar) Ortada...

Soldan üç...

Sağdan iki...

Soldan üç...

ortada...

soldan iki...

soldan bir...

soldan bir...

soldan bir...

bateride...

Üstteki video babamın arkadaşı Turgay Kahya...
Düğünümüzde söylemişti Turgay amca...
Babam fotoğraflardan da anlaşılacağı üzere bateristti...

Sonradan edit: fotoğraflardan anlaşılacağı üzere babam bateristti demek salaklığına ara sıra düşüyor insan evladı anlaşılacağı üzere ne demekse...

Tendinit...

Yeni meşguliyetim tendinit'imin tedavisi...

Onun dışında aşayiş berkemal durumlar ala şükür...

Tendinit' in ne olduğuna dair...

Indırım Dındırım...

Öyle böyle birşey değil yaşadığım bugünkü...

Ultra değişik, ekstra egzantirik ve başa gelmemiş...

Olmasa en iyisi olurdurundan, lan oldu da fena olmadısına kadar uzayan, akacak kan damarda mı dururmuş aktı gittiye kadar listesini uzatan hayıflanma sözleriyle bezeli bir hadise...

İnsan çocuğu söz konusu olunca homojen halde dolaşıyor kabın içinde...

Her mübadeleye de giriyor, istemediği her şekli de alıyor, şimdi hangi kaba koyarsan o şekildeyim misal...

Her yaşın, anın öğretisi varından yola çıkarak, hiiiç sınıf ayrımı insan ayrımı eğitimli eğitimsiz ayrımı yapmayacağım demeyeceğim kimse kusur kalmasın...

Kimse de ben insan ayrımı yapmam laitifesine de girmesin mümkünse, delikanlı gibi şapka önde konuşalım o şekil düşünelim "la" :)

Eskiler boşa mı sarf etmişler davul bile dengi dengine...

Denklik mühim mesele...

Arkadaşın da dengin olacak, eşin dostun da, çocuğunun arkadaşları da, ailesi de...

Öyle hümanistim, insanları severim, geçiniz bir kalemde...

Severiz tabi lafta o da uzaktan, mehtaba daldığımızda, ulvi sohbetlerde, mangalda kül bırakmadığımız uzun soluklu oturmalarda...

Eğitim şart diye yırttığımız taraflarımızla, tüy bitirdiğimiz dilimizde, geldiğimiz nokta greenwich' ten başka bir yer değildir...

Üzüntüyle itiraf ederim ki çocuğumun, ailesinin cahiliyetlerinin meşrulaşmış ebeveynlerinin üretimleriyle kaynaşmasını tasvip etmiyorum şu dakikadan itibaren...

Armudun dibine düşme hadisesiyle ve benim her zaman düstur edindiğim gibi "anasını babasını sevmediğimin çocuğunu da sevmiyorum kardeşim" vaazımın bir diğer öğesini takdimimdir ki "cahil, cüleha, ındırım dındırım adamların çocukları benim çocuğumla iletişime geçmesin" ...

Sonra bugünki gibi ağır travmaların damga vurduğu, abuk subuk sahnelerin yaşanmasından kaçınılmıyor...

Ve ne çare ki eğitim şart diye bas bas bağıran güruha ben de şiddetle katılıyorum...

Kuru öksürüğün yanına katık bu sabah, narçiçeği ve iki adet kuşburnu...

Doydunuz mu Ağalar?

Sıkıntı birkaç gündür mevcut...

Bizim Bey telefon elinde, müşteri temsilcisine ulaşmak istiyor da öyle kolay değil demek ki, önceleri ana menüde müşteri temsilcisine ulaşmak için sıfırı tuşlayın derdi, elli tuşa bastı olmadı, bekliyor on dakika oldu sıkıntısını anlattı onlardan kaynaklanmayan bizden kaynaklanan bir sorun kaldı ki alıcıda problem, bilmem ne kadar vereceksiniz sıkışan yerden çıkarttınız mı meblayı rahatlayacaksınız bayağı...

Sinirlenen bizim bey, evdeki iki digiturk bağlantısı için, kapatın ikisini de diyor hemen şimdi, olur diyor karşıdaki kibar bey, yalnız kapatma işlemlerini biz yapmıyoruz artık, faks göndereceksiniz, hemen yarın diyor bizim bey...

Eskiden olsa üzerine kaç telefon açılır, kapatma lafını duyunca dört bir yandan saldırırlardı...

Gerçi bizim millet de yıldırmış olabilir ne diyeyim işin suyunu çıkarmayı severiz ya bi...

Bankalarda da öyle değil mi meret? Yıllık kart ücretini ödemem diyorsun ödeyeceksiniz kartı kullanırken iyiydi değilmiye getirip, tamam kapatın kartımı iptal edin diyorsun hay hay memnuniyetle diyorlar...

Tamam onlar doydular da bizler soyulmaya hala doyamadık....

Seneler seneler önce şimdilerde kapanan bir hızlı yemek yenen kurumsal bir dükkanda çalışan bir tanışım bahsederdi, salatalarını yiyorlar, dibine gelince uyduruktan bir saç teli, getiriyorlar buyrun kıl çıktı, biz de el mahkum hemen yenisiyle dğeiştiriyoruz ama biliyoruz ki müşteri bilerek yaptı...

Ne denmeli ne yapmalı... 

Arada yaşın yanında yanan biz kurulara da böyle iki satır yazı yazınca rahatlamak kalıyor...

Kara Kalem...

Kabristana gidiyorduk bizim beyle geçmiş gün, telefonda "Funda Kardeşim yardım edilecek çocuklar var sana rica etmiyorum kardeşim yapacağız" ne demek demiştim ne gerekirse...

Bugün Öykü' den okudum sonra kendi sitesine baktım karısının yanına defnedilmiş Hak' ın rahmetine kavuşmuş, çok üzüldüm... Mekanı cennet kabri nurlarla dolsun...

En çok da o güzel kızına üzüldüm sabırlar kolaylıklar versin Allahım ona ve sevenlerine...

"Kara Kalem" Ahmet Söylemez...

Bir ara on kişiydik...

Sabah kas gevşetici kremimi belime sürüp, üzerine korsemi geçirip maratona başlıyordum...

Bizim Bey in ablası, çocukları ve yine bir akrabası vardı bayram tatilimizde...

Her zaman derim evimin kapısı kapanmasın inşallah diye, kalabalığı seviyorum, yorgunluğundan çok muzdarip olsam da, arada kendi kendime kudurukluk yapsam da, akşamları tabuyla gece yarılarına kadar olan kahkahaları yorgunluklara değdi tabi ki başka birçok artısıyla da...

Aradaki iki günü izin alıp, misafir sonrası temizliği, çamaşırı bitirip de kahve eşliğinde meydana yazmaksa paha biçilmez...

Tek Aşkım Sen hep aklımda kalbimdesin....

Seyran-ı Bayram...

Kreşe gittiği an demiştim öğretmenine benim kızıma birşeyler öğretmek için çırpınmanıza gerek yok, griydi, kırmızıydı, kareydi, üçgendi, bak yeşildi, aktı, karaydı diye, benim kızım doya doya oynasın, gülsün, eğlensin, zaten akıl küpü hepsi şimdininkiler, kendi kendilerine halledecekler utanmasalar...

Okula başladığımızda da kasmadım hiç, velilerle konuştuğumuzda derdine düşmüşlerdi ne zaman okuyacak ne zaman yazacak diye, boşverin diyordum gözlerinde lan kadına bak nasıl da salmış bebesini de kendini de şeklinde kadın haline gelmemi hiç umursamadan...

Ne oldu bana sanki ilk okuyanlardan yazanlardan oldu...

Öğretmenine de demiştim sıkıya sokmam çocuğu, benim için önemlisi ahlaklı olsun kızım, yalan söylemesin, insan kıymeti bilsin, merhametli, vefalı, vicdanlı olsun, matematik dehası varsın olmasın, duygusu bol olsun, kendini ifade etsin, hakkını savunsun, hatta savunamayanlarınkini de o savunsun...

Ders de zaten benden çok gördüğü öğretmeninin ağzından çıkanı tahtada gördüğünü bugün olmadı ertesinde yerleştirir kafasına...

Velakin düsturum budur kızımda, gönlünün muradı olsun, hep mutlu olsun diye...

Çok mutlu Rengin, hayallerine hergün bir yenisi eklense de, o çok istediği Barbie Evi için senelerdir başımızın etini yiyip de, artık para biriktirmesi gerektiğini anlayıp yarısını bile biriktirmiş hale geldiğinden beri, sevdikleri yanında bir dediği iki edilmediğinden beri, anneannesine tüm nazını geçirtip, yemeklerini yedirdiğinden, çişini bile yakaladığında sildiren, kredisini sonuna kadar kullanan mutlu bir çocuk...

Onun gözlerindeki o ışıltısını, anneannesinin gözündeki ışıltıyla aynı olduğunu bilip, benim de ışıldamama sebebiyet veren bu birlikteliğin hiç mi hiç bozulmaması için dualar edip Rabbime hergün şükürler ediyorum...

Ve diliyorum can-ı gönülden, bütün çocuklar tabi ki önce sağlıklı, sonra çok mutlu olsunlar sevenleriyle, bizlerle...

Herkese sağlıklı, mutlu, huzurlu, sevdiklerinizle bayramlar diliyorum, tekrarlarına erişerek inşallah...

Komşudan Bu Yazı...

ne zamana kadar?!...

ne zamana kadar tutacaksın... senden olmayanları ötekileri sana bir çift sözü olup bunu sesli ve yazılı dile getirenleri parmaklıklar arkasında...

adaletin ibresini kendine çevirdin...

at koşturuyorsun ya...

sosyal medya çığlıklar atıyor sokak bölünmüş...

gündüz "feneri" gibi apaçık ortada ya da maymunun g.tü gibi açık tüm yapılanlar söylenenler yalanlar taraflar kısımlar...

şeffaf ülkeyiz vesselam! 

midemiz ve mezhepimiz pek geniş...

‎13 yasında tecavüze ugrarsan suçlusun!!! Testere ile kafa kesersen çocuksun!!!

13 yaşındaydım deli gibi s.vişirdim...

bu mümkün mü...

13 yaşında bir kız "çocuğunun" kendi isteği ve arzusuyla 26 kişiyle birden ilişkiye girmesi...

rızasıyla... 

Allah aşkınıza 13 yaşında bir kızın evlenmesine kanunlar nasıl karşı çıkıyorsa... 13 yaşında bir kızın hadi diyelim isteğiyle de 26 adamla beraber olmasına diyecek sözü olmalı...

Ama çıkan karar da olduğu gibi değil...

13 yaşında bir kızın cinsellik olgusu daha oluşmamışken, kendinden ve karşı cinsten bi haberken... Belki onunki ne benim ki ne diye merak eder haldeyken... cinsel ilişkiye olur vermesi olacak iş mi...

hadi diyelim kızımız 21 yaşında olsun olgun olsun reşit olsun ne haltsa işte ... 

26 erkekle birden ilişkiye girmesi nasıl mümkün olur aklım havsalam almıyor...

işin içinde çıkamıyorum...

Hukuk bir anda adalet bir anda bu budur diyerek işin içinden çıkıverdi... 

Bence sadece iki hakimin insiyatifinden çıkabilecek bir karar değil... Dayanağı nedir? belli ki g.tleri...

Adres mi...

burası...

Kimseye İsyan Değil Meze Niyetine...

Rakının yanına meze yazım...

En azından ben öyle tahayyül ediyorum...

Rakısı eksik, alkol almamamdan dolayı o da; almak isterdim kimi zaman da işte neyse karıştırmayayım ...

Enteresan hızda akıp gidiyor benim sular, geçtiğimiz hafta bi daha enteresandı, pik yaptı, gariptir sonra o su duruldu, duruk gerçi, cismi yok bu ara...

Sonra yarının telefonunu bekleyeceğim, şu benim dava zımbırtıları vardı, en son yirmi dört bin liralık tazminat davanın duruşması var ne olacak, sakinim ama Allah büyük neyse günahımız çekeriz ,sağlıktan ötesi boş...

Sonra akrabayla, akbabalar arası gittik geldik son dilimde...

İkiye ayrıldıklarını gördük, akbabaların akrabalardan sıyrıldığını...

Hele de babamın gitmesinden, eskisi gibi musluklardan suların foşurdamamasının akbabalar üzerindeki hükmünden; ne menem bir şeymiş meğersem el kiri dediğimiz....

İçine ettiğimin parasının, yine içine ettiğimin dünyasında ne kadar tepesinde olduğunu ve insanların iki kuruş için nerelerini verebileceklerini.... YAZIK!

Babacığımı çok özlüyorum, burnumun direğinde sızısı, kulağımda sesi, rüyalarımda hep... 

Annemle kardeşimle sürekli onu konuşmamız, kah ağlamaklı, kah gülmeli işte içine ettiğimin dünyasının bir diğer cilvesi... Çok mu ettim ki içine?

Rengin Hanım ın mutluluğu sevecenliği bu ara coşkun maşallah...

Arkadaşım gibi, kedi gibi, kuzu gibi, aşk gibi, yavru gibi, ceylan gibi, yandaşım gibi, hayat arkadaşım gibi, sırdaşım gibi, ömrüm gibi, çiçeğim gibi, dünyam gibi, tüm katlandıklarımın sebebi, gözlerine baktığımda gözlerimi sulandıran, kafasını bağrıma yasladığımda oraya yapıştırdığım hiç ayrılmayalım dediğim...

Neler yazasım var neler, kendimi tutmam ortalığı yine duman etmek istemememden....

Ayarsız yazıcıyım ben, annem der, süpürgeye sıçtın dört bir yana saçtın diye...

Lüzumsuz hiç birşey kalmadı yanda yörede orası güzel oldu akrabalar kaldı akbabalar bertaraf...

Eş dost arkadaş kısmı görüşülmese de kalpler hep beraber görüşülse daha iyi olacak ya...

Mutluyum olmamak için deli olmak lazım ya da peynir ekmekle katık edilen akıl...

Şükürlerimi vakit vakit sunuyorum Allah' a daha ne isterim ki...

Ayakların yere basması aklın oturması mı gerisi sineğin vızıldaması ciddiyim boklu deredeki kurbağa vırakları...

:(

Facebook tonlarca protesto dolu, keza sanalda heryer ki oturduğumuz yerde yapmıyor muyuz ...

Yazık günah giden canlara kayıplara...

Derken...

Depremle sarsıldık şimdi sıcacık evde çocuğumu uyutup, üzerine gelip de oturup ayağımı uzatıp günü bitirirken oradaki onbinler gecenin soğuğunda belki de güne yeni başlayacaklar...

Dua etmekten başka çarenin gelmediği elimizden, dilimizden de daha bir özenle cana kıymet verilmesini istemekten başka da birşey dökülmüyor...