Gitti Ama Gidişine de Bir Miktar Sinirli Sanırım...

Giden geleni aratmasın diye bir söz var, asla ve kat'a inancımın olmadığı...

Herkeste bir acısı var gibi, kime dönsem serzenişte gidenden için...

Hatırlamıyorum ki hiç bir sene için böyle konuşulsun...

Şimdi de dışarıda ağaçlar bir o yana yatıyor, bir bu yana hele ki sesi vuuuuuuuuu abartmıyorum bütün evi inletiyor...

Aksine ev, dışarının bunca hengamesine nazire yaparcasına çıt'sız dakikalar geçiriyor, Rengin hanımın cimnastik yorgunluğuyla kendini attığı yatağında mışıldaması, benimse klavyenin o en sevdiğim ses tuş sesinden başka sesi çıkmıyor evin...

Ses deyince bir de ıssız sokaktaki ayakkabı tıkırtısını çok severim aklıma geldi...

Hiç başka ses yok tıkırt tıkırt topuk sesleri...

Zaten Amerikan sinemasında bütün ahalinin dans ettiği müzikallere de bayılırım ki hele oradaki step dansının çıkardığı seslere...

Ne ilginç düşününce herkesin türlü türlü ses sevmesi var ne demekse ses sevmesi...

Gecenin sahaba çalan saatlerindeki ezan sesi, çok güzel okuyacak ama hoca...

Saba makamında okunan ezan sesi ve o sessizlikte gecenin huzurunda yankılanan o ezan...

Başka ne sesi, sevdiğinin sesi ansızın kulağına gelen en ihtiyaç hasıl olunduğu anda...

Çocuk sesini hiç saymıyorum ki o artık listeye bile giremeyecek kadar özel, onur ödüllü...

Yağmurun arabanın ön camına geldiğindeki çıkardığı ses...

Uzun süre susuz kalan çeşmenin sular geldiğindeki ilk çıkardığı gurultu sesi...

Gecenin sessizliğinde çıtır çıtır şöminede odun yanıyormuşcasına ses çıkaran pikapdan gelen müzik sesi...

.

.

.

Başka başka....?