Nasıl baktığımız değil midir nasıl gördüğümüz...
Sabah kalkınca gördüğün anlamlandıramadığın rüyanı hayra çıksın diye umut ettiğin de bir bakış, nasıl bakarsan, yorumlarsan öyle...
Kalbinin ekmeğini yeme işi de öyle...
Sonra kalbi fesat olanın işinin kesat olması gibi...
Bakışı düzeltmenin ilk şartı kalbi düzgün tutmak...
Kininden nefretinden affetmemekten uzak durmak...
O kişisel gelişimlerin de ana fikri bu değil mi?
İyi bakalım iyi olalım güzel bakalım güzeli görelim...
Yoksa mı?
Yoksa depresyon denizinde kulaç at...
Bat dibe çıkama...
Ne sıkıntı olursa olsun her zaman ama her zaman kalbi bağladın mı Yaradana, çıkışın olma ihtimalinden kuşku duymadın mı, o zaman rengarenk bakarsın etrafa...
O halde ana fikir...
Hep şükür...
Hep şükür...
