Çok tatlı bir arkadaş grubumuz var...
Beş aileyiz...
Aynı iş yerinden...
Ayda bir toplaşıp, yiyip içip, gülüşüp, bebişlerini sevip hasret giderip, dönüyoruz evlerimize...
Bugün de öyle bir gündü...
Beyler maç izlerken, biz de çocuklarla birlikte toplaşıp da sohbet eder iken, konu kocalardan, sevgililerden ve onların gününden açıldı...
Kesinlikle yalandan olarak nitelendirdiğim, şahsım adına, işin tamamen para harcayın günü post makinasından şifrenizi girin, olmadı nakit akıtın tarzında geçirilmesi şart koşulan gün işte, sıradan...
Kızlardan biri kocasına iphone 4 almak isterken, diğeri ihtiyacı olan gömleği alacağım dedi, ben de yok bir iş dedim ne lüzumsuzdur gereksizdir bu hareketler...
Ama dedi telefon alacak olan, sevgili ruhumuzu kaybetmeyelim, sevişgen olalım, gezelim elele kolkola, hayatı bayram şekeri kıvamında yaşayalım...
Bu kadar abartmadı da ben salladım şimdi ona...
Anlamak istediğim ya da ben mi salağa yatıyorum, bu evlilik işinden sonra sevgili sınıfından mezun oluyorsunuz...
Bu iş sınıf sınıf, hazırlık flört devresi...
Birinci sınıf, evliliğin ilk evresi adaptesi sınıfta kalması, yaz okulu filan olabilir...
İkinci ve üçüncü sınıflarda da tökezlemeler olabilir aman diyim...
Gerçi bu işin zinciri, çekme halatı, takozu olsa taşıyın kullanın diyeceğim ama elde malzeme de olsa olmasa da duruma intibak etmek lazım...
Sonraki dönemler, mezun olduktan sonra sittin sene okuma halinde olacağınız, araştırma yapacağınız, taktikler geliştireceğiniz, eş dost akraba kulislerinde kavrulacağınız dönem olan, halk arasında "ya bu deveyi güdeceksin ya bu diyardan gideceksin" isimli dönemdir ki; master, doktora derken ordinaryusluğa kadar gider bu işin sonu...
Çok istisnaları saymıyorum tabi ki elimde istatistiki bir bilgi yok elbette, olsa da inanır mıydım bilemem...
Gözlemlerim yaşadığım...
Hani yazıyorlar ya hatunlar sevgilim, bebişim, can parem hödö hödö, yalan külliyen, öyle çok kocam aşkım geberiyorum diyene de kulak asma....
YALAAAAAAAAAAN...