i etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
i etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

15 Ocak 2011 Cumartesi

Meleğime Selam Ederim...

Geriye dönülesi iş yapmıyorum şükür...
Yaptığımın yaptıklarımın ve hatta içine edip batırdıklarımın dahi her daim arkasındayım...
Ayrıca her zaman olacağım neden olmayayım ki; yapıldı bitti gitti "hesabı sorulmadan..."
En çok da bu bloğu açmamadır sevincim, başıma türlü maceraların gelmesine ve devam etmesine sebep meydanımı, haşarı çocuğum gibi görüp, daha bir şefkatle sarılıyorum her açtığımda kendisine...
İnsanlar seyahatte bir de gecenin bir vaktinde tanınırlarmış ya ha bir de borç verince...
Benimkinde de meydanımın ortaya çıkışından sonra diye bir madde daha eklemem lazım...
Artık türlü okuyanım var en zengininden en çeşitlisinden...
Kimi sıkı sıkıya takip ediyor, hakaret unsuru var mıdır, sonu davalık olur mu diyen...
Kimi tanıdık, akraba, talukat, eş, dost, düşman, arkadaş, konu komşu, mahalleli bizden bahis açmış mı, ne sokmuş ne demiş diyen...
Tey teeeeeyyyyyyy bu kadar uzun boylu değil ki...
Bu kadar tereğe çıkarılası değil, altı üstü önü arkası sağı solu aynı...
:)
Tanıdım, salağa yatıyoruz devam onu anladık ama hayat devam...
Babamın o son zamanlarında iki sefer başıma geldi ufak bir kriz sonrası kasılıp kilitlenip kalmam...
Ama sakın demiştim, sakinleştirici, depresan çözücü yok, neyse yaşanacak kanırtsa da delse de öldürse de...
Evet öldürüyor acısı her geçen gün şekil değiştirip deliyor çok özlüyorum inanılası anlatılası değil...!!!!!
Fakat nicelerini içsem zannetmiyorum ki meydanıma yazdıklarımın verdiği etkiyi versin...
Ben ne kadar kendimi afişe etsem de, şuyum buyum, adım soyadım budur desem de kimseye yok zararım, olsa da suçsa da çekerim efeler gibi müdanam olmaz kimselere...
Sade ve sadece kaderimizi yaşadığımıza inandığım kağıttan, yalandan dünyada vakit doldurmak gaye...
Yoksa gerisi hırslar, insanlık dışılıklar, komiklikler, zavallılıklar ah yazıklar...
İnancın bolluğu, kalbin arınmışlığı, insani vasifların artımı, mesele bu yeğen...
Gerisi debelen dur, herşeye rağmen tren bütün istasyonlara uğraya uğraya, ömrü yetenleri bırakarak, yeni katılanları yanına katarak ilerlemeye devam ediyor çuf çuf...
Bu arada kendisinin beni okuduğunu bugün itibariyle öğrendiğim Meleğim, sayıca çok teyzelerimin içindeki gözdeme çok selam ederim...
Çok güzelmiş kimselere selam gönderebilir miyim demeden heyt selam gönderesim var teyze bu selam sana gelsin demek...
Bu merhaleden sonra demem o ki; nazarlara gelmeye Allah bugünleri aratmaya...

 Aynı haltın lacivertiyiz işte en nihayetinde...


Süreçte ekler...


 Sonuçta süslü ekler...


 Yalandan kağıttan işte hayat dediğin, bir "püf" de yıkılası...


 Yıl sonundan...


Dijlemin inceliklerinden...


Hamdolsun...