Hiç bir kategoriye girmeyen, konu bağlamında ne idüğü belirsiz meydanımda, çok sevdiğim, herkesin de çok sevdiği kolay mı kolay öyle dakikalarca yoğurmaya gerek olmayan bir içli köfte tarifi vereceğim sizlere...
Hemen haber spikeri havasına da girdim, yazılarım bir ağırlaştı, kelime kelime ayırmaya, kafam bir sağa bir sola dönmeye başladı, prompter'dan okumaya başladım sonum hayırlı olsun...
Efendim şimdi malzeme olaraktan ordan burdan alı,p kendime uyarlayıp da budur dediğim bir tariftir kendisi...
Ağırlıklı olarak Antakya yöresi içli köfte tarifi dedi halam ki kendisinin ünü yayılmış gitmiştir akraba talukat arasında...

* 1 kg ince bulgur
* Un veya irmik
* Bir soğan rendesi
* Kimyon
* Tuz
* Acı biber salçası

Öncelikle 2,5 su bardağı ince bulgurla başladım yapmaya...
15 adet köfte çıktı...
Kapaklı bir tencereye bulgurun üzerini bir parmak aşacak kadar sıcak su koyun, on-on beş dakika içine tuz da ilave ederek demlenmeye bırakın...
Sonra bulgurun üzerine bir soğan rendeleyin, salçasını baharatını ilave edin...
Kabın yanına bir tas su alın ki arada kıvamını tutturmak için kararken işinize yarayacak...
Bir tas da un bulundurun onu da kıvam tutturmak için serpeceksiniz arada yoğururken...
Bu kıvam tutturmak tamamen elinizin hissine kalmış...
Bulguru önceden ıslatmanın tek olayı yoğurma süresini en aza indirmek...
Sonrasında cevizden daha büyük parça alıp başparmağınızı içine batırıp diğer elinizi etrafında döndüre döndüre gelebilecek en ince kalınlığa getirdikten sonra kavurduğunuz kıyma-soğan tuz- karabiber- ceviz karışımında elinizi korkak alıştırmadan koyun...
Şekillerini resimdeki gibi yapıyoruz biz...
Sonrasında iki türlü pişirme biçiminden birini şeçip hazırlayın...
Ya yumurtaya yumurtaya bulayıp kızartın ya da suda haşlayıp üzerine tereyağı yakın...
Afiyet şekerler olsun...

Rengin kuzusunun astım lakaplı sevimsiz bir rahatsızlığı var artık...

Kullanmak zorunda olduğumuz nefesi içine hızla çekmek suretiyle tatbik edilen bir ilacımız ve mümkün olduğunca hasta olunmaması gereken bir dönem var önümüzde...

Sonrasında alerji bölümü bize astımımızın çeşidini ve izlememiz gereken yolları izah edecek umuyoruz...

Hacettepe çocuk hastanesinde teşhisimiz kondu...

İlk defa gittiğim, kalabalığından hep korktuğum ama doktorlarından çok memnun kaldığım, gözümün gördüğü çocuk hastalıklarına bakıp şükür Yarabbim astıma da hamdolsun diyerek etrafta dolandığım, insan yığınının içinde işlerimizi yine de hızla kolaylıkla hallettik...

Park yersiz kalmadığım gibi hastanelerde de rast gider işim hep öyle düşünür inanır ve gerçeğini de yaşarım...

Şükür...

Güzel de bir tesellim var bu rahatsızlıkla ilgili bu yaşlarda çıkan bu rahatsızlık ilerki yaşlarda sönebilirmiş tamamen bitebilirmiş...

Hacettepe İhsan Doğramacı Hastanesi kalabalığa alışmış insanlarıyla, doktorlarının ve hemşirelerinin ilgisiyle  tipik yurdum hastanesi...

Tuvaletlerini alafranga seçmesi sebebiyle kullanamadığımız, hijyen kurallarına uyulması düşünülen böylesi bir yerde bu tarz tuvaletin niçin kullanıldığı konusuna takıldım...

Milletçe tuvaleti temiz kullanma bizden sonrasına temiz bırakma gibi bir özürümüz var, kendimizi geliştiremediğimiz, geliştirme konusundaysa hiç bir gelişme gösteremediğimiz mevzudur bu temizlik tuvalet kullanımı durumları...

Keşke duvarlarında dizi dizi asılan ISO belgeleri olan bu kurumun tuvaletleri hijyen bakımından kullanım kolaylığı temizlik kolaylığı bakımından ala olan alaturka tipinde olsaymış...

Mesajınız Var...

Yeni yıl argümanlarını tam tekmil yapmasam da -ki anlayışıma ters düştüğünden- herkeste bir coşku olduğundan mıdır nedir, güne güzel başladım...

Cumartesi pazarları da sayarsak dokuz gün evden çıkmamacasına, kanepede oturduğum yeri çökertircesine, hiiiç işe güce dokunmadan- bir genel temizliği saymazsak- şahane bir bukle geçen tatil ardı işe başladım bugün...

Özlemişim de, hava da güzel, aydınlık bir sevinç içerde benden öte...

Şimdi gelelim mikrofona eğilip yeni sene mesajına ki adet bozulmasın...

Efendim öncelikle sağlık üzerine örülü, sevdiklerle süslü, ev huzurunun, iş yeri huzurunun bolca yaşandığı, müjdeli haberlerin kapıdan baktığı, evin, paranın, huzurun, mutluluğun, bereketinin katlanarak arttığı, hayırlı, uzun, kalplerinizin muradının gerçekleşeceği nice nice seneler geçirmenizi can-ı gönülden dilerken... Yanaklarınızdan öpüyor...

Kucaklıyor... 

Sırtınızı pış pışlıyorum...

İzin Dediğin Nedir ki?

Çok güçlü olmadıkça hiçbir güç evden çıkaramıyor beni izin günlerimde...

Nasılsa hep evden dışardayım diye eve bir özlem, onunla kendimle başbaşa kalma hali bendeki...

Zaten ne kaldı ki bitmesine de...
Pazartesi yarım gün sene sonu yoğunluğundan iş yerinde geçti, salı da aynı şekilde geçecekti ki dışarı işleri buna müsaade etmedi...

Araya bir terapi sıkıştırıp rahatlarken ayrıca bir de gece gezmesi ilavesi ettim mi e zaten çıkmışım da yeteri kadar...

Bugün de dünden seyredemediğim Kuzey Güney' i seyredip sonrası evi bir elden geçirmek icap eder hazır ortalık sakinken...

Biri de Benim...

Spor uzmanları 11 yıldır kadro bekliyor
		Beden Eğitimi Yüksekokulu mezunu 323 Sözleşmeli Spor Uzmanı tam 11 yıldır kadro bekliyor. 19 Aralık 2012 Çarşamba
ANKARA (ANAYURT) - 2001 yılında Devlet Memurları ataması için yapılan o dönemin KPSS sınavı( KMS) ve yabancı dil sınavı ile atanan ve şuan Türkiye’nin 81 ilinde Gençlik ve Spor Bakanlığına bağlı olarak çalışan Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu mezunu toplam 323 Sözleşmeli Spor Uzmanı tam 11 yıldır kadro bekliyor. ve yetkililerden artık mağduriyetlerinin giderilmesini ümit ediyor. Devlette geçen sene 200 bin sözleşmeli kadroya alınırken sözleşmeli spor uzmanları yine kapsam dışı kaldı. 11 yıl önce teşkilata 500 kişi olarak giren Beden eğitimi ve spor yüksek okulu mezunu spor uzmanlarının sayısı aradan geçen yıllarda kadro verilmemesi sebebiyle öğretmenliğe geçenler ve ayrılanlarla beraber toplam 323 ‘e düştü. 11 yıllık süreçte Türk sporunun yönlendirilmesi, yönetilmesi ve organizasyonlarında büyük emeği ve katkıları olan sözleşmeli spor uzmanları özellikle şu günlerde belediye çalışanlarının kadroya geçirilmesiyle ilgili çalışmalar sürerken, Başbakan Recep Tayyip Erdoğan , Gençlik ve Spor Bakanı Suat Kılıç , Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Faruk Çelik ve Maliye Bakanı Mehmet Şimşek’ten kendilerininde bu çalışmaya katılarak kadroya geçirilmeleri için yardım bekliyor. Spor uzmanları, 11 yıllık süreçte teşkilata kendilerinden sonra birçok memur, antrenör ve sportif eğitim uzmanı alındığını ve şimdilerde de Gençlik ve Spor bakanlığına yeni uzmanlar alındığını; ancak Beden Eğitimi ve yüksek okulu mezunu olan geçmişinde sporculuk, antrenörlük, yöneticilik yapmış kısaca spor konusunda ehil olan ve 11 yıldır kurumda her türlü işleyişi öğrenmiş mevcut personel olarak kendilerine neden kadro verilmediğini , ve bu durumun ne zamana kadar süreceğini merak ediyor.

Patik "Can"dır...

Haftaya izinli olabilmem için gerekli girişimi yaptım neticelenince yaşasın beş gün pamuk anneannemle evde olacağım...

Kendimin Kendime Hediyesidir...

Bir hummalı hayat benimki hastalıklı...
Baskının asgariye indirgendiği, umudun çokça var olduğu...
Bir gün müjdeli bir patlamanın gerçekleşeceğini sanarak...
Birden her şeyin iyi manada tepetaklak olup, çarkların aslında eğri büğrü yerleştiğinin farkına varılıp da, hah şimdi oldu, bak yanlışmış, yerimiz konumumuz deneceği, benimse bıyık altından gülümseyip içimden "ben bunu zaten biliyordum" gülümsemesiyle seyredeceğim kocaman bir patlamanın aydınlanmanın başlayacağı günün ivedi geleceğini...
Ne ekşi ne tatlı mayhoş ama yendikçe yenilesi hani cennet hurması gibi...
Bir penceresi acayip keyifli, bir penceresi sağlığa varlığa duacı, bir penceresi hafif huzursuz, bir penceresi şakacı, bir penceresi... şeklinde süregiden bol pencereli alçak apartman vaziyet...
Yeşil çayımı yudum ediyorum kendi kendime hediyem olan bardağımdan...
Milyon tane olsa daha da istemem demem o kadar aç gözlüyüm bu nevi edevatta...
Yeşil çayıma ve öğle arama eşlik radyo alaturka dinlemekteyim, çalan parça da ah bu gönül şarkıları...
Pek severim eski sanat müziği şarkılarını rahmetli babaannemden hatıra...

Gökten üç elma düşmüş...

Biri gidene...

İkisi kalanlara...

Bi Celallendim Ben!

Dün; benim o çalkantılı dönemlerimden sonra hava durulup da, herkes işine gücüne varıp, ekmeğinin derdine düşüp, günleri eklerken birbiri ardına, gazete okurcasına kocaman açtım sayfaları baktım şöyle bir, bütüüüün olana bitene etraflı...
Dedim ki; tevekkül etmek lazım...
O olmazsa kalbini Yaradan' a bağlamazsan, her hayrın da şerrin de O' ndan geldiğine inanmazsan, güçlükler için bile hamd etmezsen, buna sınav gözüyle bakmazsan, en kıytırık sıkıntıda bile yok olur, çürür gidersin...
Allah' ın senin kalbini kıran için yapacaklarına kanaat getirir, O' nun adaletine teslim edersen en ufak hadiseyi bile, sonra tecelli eden adaletini duyunca bir şekilde işte o zaman için de soğur sen de...
Sadece sabırdır yapman gereken, Rabbim sen bilirsin demektir...
Öyle boş bedava da yaşamayacaksın...
Verilen aklı iyiye kullanacaksın her daim, aklında bir gün o mezarlıkların üzerinde yazanı iyice belleyip gidileceğini o tadılacak "ölümü" tadıp hele hele verilecek olan hesabın ödeneceğini o küçük aklından çıkarmayacaksın...
Kimselerin ekmeğiyle oynamayacaksın, evini yurdunu yıkmayacaksın, kimseler hakkında ileri geri konuşmayacaksın, bir gün o yaptıklarının beş beterini çekebileceğinin idrakına varacaksın...
Herkesin yardımına koşmakla mükellef,  iyi insan, ahlaklı insan, vicdanlı insan, merhametli insan olmakla, ahiretteki kazanımına katkısı olacağını unutmayacak, ona göre ekleyeceksin o birbiri ardına ne de çabuk geçiyor günler dediğin günleri...
Mal, mülk, alma, verme, giyinme, süslenme, kibir, dış güzellik kavramlarına itibar etmeyecek; iç güzelliğinin tam olması durumunda, o kalbinin yüzüne yansıyan aksinin nurunda, kozmetikte bile olmayan pırıltının olmasına bakıp şaşıracaksın...
Çivi çakmış gibi oturacağın o koltuktan, asla kalmayacakmış gibi havaya girmeyeceksin...
Adaletli bir insan evladı olup NE KADAR BÜYÜRSEN, O KADAR KÜÇÜLECEKSİN!
Çok genel geçer söylemdir; sonunda iki metrelik kumaşla, iki metrelik yerde ya kıvranacak, ya cennet bahçelerini seyredeceksin kabre açılan pencerenden...

İzinliyim Aslında...

Esas itibariyle izinliyim...

Durum gereği bizim izinler bir sonraki seneye devrolunmayacağından, biz çocuklu anneler son beş on günü çocuk hasta olur düşüncesiyle sona bırakırız...

Çok şükür kullanmak da nasip olmaz da kalanlar hep son aylarda kullanılır...

Tıpkı şimdi benim yaptığım gibi...

Bir sonraki beş günü de Aralık son haftası almak düşüncesiyle bu hafta da olursa bitecekti...

Şimdiyse iş yerindeyim...

Arkadaşımın ihtiyacı olunca benim gelmem hasıl oldu...

Aksilik de dün gece acildeydik Rengin Hanımla...

Dokuz gün antibiyotik kullanıp da dün öksürük krizlerine girmesi ve her yediğini istifra etmesi sonucu ciğerlerine iner diye korkumdan gittik, zaten yavru çok halsizdi öksürmekten karnı sürekli ağrıdığından, yemek yese sürekli çıkardığından...

Şükürler olsun ki ciğer temiz ama nefes alış ritmi değişirse getirin dediler...

Sağlık ocağı doktorumuza çok güvendiğimizden şimdiye kadar da boşa çıkaracak ters bir durum olmadığından teşhislerine ve verdiği ilaçlara güvenmişimdir her zaman...

Yalnız o da ben de notumuzu aldık ki Prefix 250mg bu seferki hastalığımıza fayda getirmedi...

Şimdi okula da gidemedi annemle evdeler...

Buna da şükür Allah beterinden saklasın...

İş yoğunluğundan dolayı kalan iznimin aksamaması için duacı olup en azından bu seferkini aldığıma şükredip oturmak icap eder tarafımdan...

Mesela...

Mesela;

Yılbaşı hediyeleri için karar verdim daha da ucuzlamasını bekliyorum...

Mesela;

İki ay daha hiç bir şeye karar verme denileni tutmadım, verdim, yılbaşından sonra uygulanmaya koymak üzere taslaklarıma kaydettim...

Mesela;

Haftaya iznimi aldım, kağıdı elimde, dinlenmiş beden gözümün önünde...

Mesela;

Aşure zamanında kafamda aşuremi yaptım, hallettim, tabaklara koyma işi kaldı geriye...

Mesela;

Hala hayalim bir koşu bandına sahip olamadım ama iş yerinde her gün otuz dakika yürüme/koşma eylemine geçeceğim umuyorum...

Mesela;

O kadar güzel iki kitap okuyorum ki, biri başucumda, biri serviste gidiş gelişte, hele okunmayanları düşündükçe daha da heyecanlanıyorum...

Mesela;

İşe yaradılar bir ay daha benimleler...

Mesela;

Yoğun mu yoğun iş akışı bile o kadar keyifli ki, arada soğumadan içilen kahveye bile seviniyorum...

Mesela;

Netice itibariyle seneyi gayet güzel kapatıyorum bir ay öncesinden...

Teşekkür Etmem Lazım...

Lazım olan iki teşekkürüm var...
Bir tanesi Filizza Ev Yapımı Doğal Ürünler' in o güzel ürünleri yapıcısı Filiz Hanıma...
Kendisinden aldığım o güzel taze ürünler için kendisine mail yoluyla teşekkür etsem de defalarca, buradan da teşekkür etmek isterim sizler de arzu ederseniz adres belli diye...
Kendisine de aynı zamanda facebook sayfasından da ulaşabilirsiniz...

Bir tanesi de Uykum Geldi  internet sitesi yetkilisi Derya Hanıma...
Kendisi bir fırsat indiriminde, katalogda olmayan battal yorganı benim için diktirmiş, katoloğa eklemiş, bir sürü mail trafiğinden sonra yorganı bana ulaştırmıştır...
Kendisine de huzurlarınızda teşekkür etmek isterim bir kez daha...


Bir de twitterden takip ettiğim bir hanımefendi var ki kendisi Buse Ünal, bir roman yazdı "Can Veren Aşk" nicedir aklımda kitabı edinip okumak kısmet olmadı o hala aklımdadır okunup buraya da yazılacaktır inşallah tabi...

Bugünü, haberini aldığım günden beri iple çekiyordum...

Deniz kızının evinde kendi kendilerine gün adı altında toplaştıklarında tesadüfen bulunup, yüksek sevimliliğimle tavladığım kızlar aralarında beni de görmek isteyince balkon olarak kendilerine katılır oldum...

Ama ne kızlar, aşk/ nefret/ kin/ ihtiras/ şamata/ geyik her birinin yüzsek dozda yaşandığı o saatler, her birimize terapi gibi...

Şu hayatta kendimi hep şanslı ve kısmetli addedmişimdir ...

İyileri karşıma çıkarıyor Allah...

Arkadaşlarımda da aynı şekilde, iş yerinde olsun, iş dışı olsun içi dışı bir, iyilerle dolu etrafım çok şükür...

Bugünse yedik, içtik, gülüştük, düşündük yine bir "günü" devirdik...

 29 Aralık Deniz kızında ara tatilin hemen başlangıcı bende olsun dedik...

Şimdiyse evimin en güzel zamanındayım...

Baba-kız başbaşalar, evde yoklar ve bense ortamın yüksek ayar keyfini çıkarıyorum...

Var mı bundan daha güzeli :)

Üç "F"

Bir "R"

Bugün haybeden tiyatro izledim...

Rengin'in geçen haftadan gidileceği belli Boğaçhan isimli çocuk oyunu Altındağ Tiyatrosu' ndaydı. 

Tutturdu kızım gel seni bir göreyim oyuna girmeden önce...
İş yerimle arası 100-150 metre...

Tesadüf de öğretmenimizde fazladan bilet de varmış girdim ben de üç-dört okuldan gelmiş bir salon dolusu çocuk, az veli karışımı izledik oyunumuzu...

Çok keyifli bir bir saat geçirdik...

Hatta 27 Kasım gösteri tarihi olan Bir Delinin Hatıra Defteri oyununun yarın bilet alma günü, gişedeki hatuna sordum bugün 06:00 da girmişler sıraya, on bir kişi varmış sırada ilk beşi bilet alabilmiş...

Hayır şeytan diyor git, gideyim tamam da sıra bana geldiğinde üzgünüz derse gişedeki hatun...?

Umarım iki senedir beklediğim oyun için bilet bulur giderim...

Bugünkü oyunda Rengin Hanım arka taraftan görmekte zorlanınca ona önden ikinci sıradan yer buldum, gitti oturdu, kurtlu benim kızım, oyunun yarım saati oldu olmadı elini kolunu sallaya sallaya geldi oyun devam ediyor, bu sıpa gelmiş başımıza " eee nasıl gidiyor" diyor...
Ev sahibi ya sanki halimizi sormaya gelmiş...
Sonra sahneye bir savaş sahnesi için çocuk çıkardılar bir an geçti aklımdan tiyatro sanatçısı olsa ne yakışırdı diye yok dedim sonra hakim olsun hakim...

Koş dedim koş yerine, anası kılıklı diyebilirim fazla yer görmeye gelemiyor totolar ne hikmetse!

Nedense bugünü cuma gibi hissediyorum...
Bir basiretsizlik iş yapmama isteği...
Allahtan cumartesi günü Deniz kızını göreceğim de ondan cumartesiyi iple çekesim var...

Temizlik yaptım enine boyuna...

Hayatımızda yapamıyoruz dedik meydanı temizleyeyim o halde'den yola çıkarak; bir baktım ki onlarca blog taşınmış, onlarcası kapanmış, onlarcası kapısını kapatmış iznin var mı da giriyorsun kardeşime bağlamış...

Ben de sessizce çekildim oralardan...

Bu arada yanlış bilgilendirme yapmak istemem, sağ kenarda okuyorum dediğim kitap hala elimdedir, kendisi okunurken araya arkadaş tavsiyesiyle Beki İkala Erikli' nin iki kitabı sıkıştırılmıştır.

Kitap hala okunmakta yenileri sabırsızca sıralarını beklemektedirler...

Derim hep fotoğraflarımın olduğu çantam kayıp diye geçen kardeşim paylaşmış instagram dan... Bana da güzel bir sürpriz oldu...

Burası masamdır efendim, her sabah 10:00 / 10:15 arası içilen sabah kahvesiyle...

 Bu sene Kurban Bayramı Çeşme' si amca evi terasından...

Kurban Bayramı öncesi kızımızı everdiğimiz güğün gecemizden...

Cuma günleri baba ziyareti dönüşü sık sık uğranılan o kenardaki seralardan edinilen çok sevdiğim çiçeğim sundaville...

Uzun ara verince kafayı uzatıp en başından nasılımı anlatmak lazım neler yaptın nerelerdeydin bre tembel derler insan evladına...
Bir kere en büyük mazeretim işimin çok yoğun olması...
Depodaki esaret vakti son bulup da akıllı binaya diyeyim merkeze diyeyim çekilince yeter oturduğun elin iş tutsun dediler anne kedinin yavrusunu ensesinden tutup taşıması gibi beni de aldılar oturttular...
Kritik ve maksimum dikkat isteyen bir yer velhasıl bende de bu iki özellik olmadığından dolanıyorum öyle koşturuyorum...
Dolayısıyla blog yazmak bir kenara okumak bile ultra lüks oluyor benim için...
Son yazmamın ardından bayram geldi geçti bayram her zamanki gibi ailemle Çeşme' de geçti sonra babamdan ayırmadığım amcamın ortanca kızını everdik gelin ettik İzmir' e...
Sonra ben kazık kadar kadın bayram harçlığı aldım duygulandım filan...
Bebişim üçüncü sınıfta bu yıl daha rahat daha iyi...
Sırdaşım arkadaşım en yakınım...
Biraz bizden kaynaklı inanılmaz olgun yeri geliyor beni teselli ediyor...
Efendim onun dışında şehr-i Ankarama kış geldi, akşamları sıcak evlerden dışardaki soğukta kalanlara yürekten dualar edip, geceyi ödevdi haydi çiş-el-diş üçlemesini Rengin hanıma onlarca kez tekrar etmeydi derken sonlandırıyoruz...

Adına ne denirse artık arınma, tamir, süreç içindeki iyileşme...
Vardığı yer aynı olunca isimlendirmek manasız...
Müptezel mevzuları geride bırakıp yenileri var olanları özümsemek...
Uzun vadede kilo vermeye benzeyen zorlu sancılı bir o kadar da ağrılı dönemin bitmesi...
Bu akşamki keyifli sohbetten çıkarımlarım bunlar...
Turnemin son durağında gelen aklımın başına, bu da mı gelecekti dedim dediğimin de olması...

Artık;
Feragat ediyorum...
Affediyorum ne var ne yok...
İkili muhabbete girmeden...
Kafama takılanları kulağımın arkasına değil, gözardına değil, dünyamın dışına çıkararak...
Bugüne, varlığa, sağlığa, yanımdakilere, elimdekilere şükrederek geçirilen zamanda mutluluğun esenliğin nicelerinin farkında olup şükür ederek...
İyiyim ve de iyiyiz...

...cuma...

Vazgeçtim galiba
Fırtınanın getirdiklerinden de götürdüklerinden de
Elimdekiyle yetinmekten de

aklımın çeşit çeşit söylemleriyle boğuşmaktan da
gördüklerimin düşündüklerimin yaşadıklarımın
her birinin farklı farklı olmasından da
içimdeki dünyayı büyütmemin güzelliklerinden de

çarenin bilinirliğinden o kör olasıca sonucun getirisinden de
günün güzelliğinden evladın kokusunun doyumsuzluğundan da


haz verecek hiç bir şey olmamasından da
gülüşün kaçıncı katmandan geldiğinden de

kahvenin kokusundan da ilacın acısından da

işin yoğunluğunun stresinden de
sigaraya özlemden de

konuşmaktan kaçmaktan da
uzlaşmaktan da
affetmekten de
sevmekten de

uyanmaktan da uyumaktan da

geçtim...........
vazgeçtim.............

İki Tabak...

Yarın Renginimin ve Rengin' in doğduğu gün dedesine hediye olsun diye aynı güne rastlayan gün dedesinin de doğum günü olan büyük gün...

İlk defa arkadaşlarıyla evde toplanacak...

Misafir sayısı tamamen kendi isteği doğrultusunda sınıfından iki kişi, üst kat komşu kızı, parktan iki minik hanımefendi...

Sabahtan hazırlık adı verilen tertibatı alacağım...

-------------------------------

İki tabak koydum önüme büfeden...

Tabaktaki mamullerden kimi kendimden, kimisi nasibime düşenlerden...

İkisini de tarttım tabi...

İkisinin de birbirinden güzelliği veya fenalığı diye bir şeyi yok...

Seçmekle mükellifim, bir üçüncüsünü isteme ayrıcalığım yok...

O halde kötünün iyisi, iyilerin şahı tabaklardan birinden yemeye devam...

Hem her zaman demez miyim?

Tabaktaki yemek bu, yersen..!

Masamdaki nasibim :)

En Fenası Stabil Belirsizlik...

Yazan olmak beste yapmak gibi... 

Son zamanlardaki tespitim...

Durduk yerde birden pıt bitiveriyor aklıda...

Geçende hastanede sıramı bekliyorum etrafa bakınıp benden beter durumların gözlemindeyim, aklımdan güzel güzel kelimeler,  oturaklı cümleler ve hatta o cümlelerle rahat iki sayfa yazdıracak mevzu aktı durdu...

Yanımda kağıt olsaymış dedim...

İki dakikaya onların hepsi uçtu gitti tabi balıktan beter hafızamdan...

Geçende de Kent Park AVM nin siz bol bol alışveriş yapın konser bileti verelim size temalı hadisesinin kazancı Sardunya nın fazla bilet var gel bakalım davetiyle hiç gülmediğim eğlenmediğim kadar eğlendiğim o Sezen Aksu konserini beklerken de anam anam akıyor yine beynimde biriken fazladan cümlelerin ifrazat zamanı diyerek dinledim kendimi o kadar...

O anda yine kağıt yok tabi postacı gibi çaprazdan astığım hatta kendi bavul çantamı bagaja koyup yine Sardunya dan emaneten aldığım küçük bir çantanın içinde cüzdanım telefonum ikilisi var...

Gitti yine canım cümleler akıttı beyin zehrini gitti bitti...

Gönül İster Tabi Kitapların Yanında Bir Kahve Fincanı Fotoğrafı Olsun...

Geçen seneyi kitap okumadan (neredeyse!) geçiren muhterem-i zat olarak bu sene o açığı kapatmanın mutluluğunu yaşıyorum kendi kendime...

Öyle Leylak Dalı gibi su gibi içme değil, benimki de çapım kadar...

Fakat kendilerinden referans aldığım üç kitaptan ikisini bitirdim, üçüncüsündeyim...
En çok da üçüncüsünden keyif alıyorum...

Benim durum facia kitap konusunda, okuduğunu hop diye unutur mu insan...

Ben, o işte...

Birine edilebilecek en güzel dua bence okuduğun hiç bir şeyi unutmayasın inşallah denmeli belki de...

Gerçi bu da göreceli bak yazarken bile bir sürü muhalif mevzu geldi aklıma...

O halde daha lokal düşünürsek, işinize gelen istediklerinizi şeklinde başlayabilir cümleniz...
Ya da netice itibariyle ne yaparsanız yapınız ben girizgahı yaparım devamını getirmek hayal gücüne kalmış...

Çok konuşkan, yazışkan, pır pır bir yapı göstermeme rağmen, gel gör ki içimdeki benlerle sürekli çarpışma halindeyim...
Ben ben de olmayabilirim bu durumda...

Onların beni ele geçiriyormuş gibi davranmalarına izin veriyorum bir müddet, tıpkı Rengin' in yürümeye başladığında bırakıp nereye kadar yürüyebilecek bakalım diye testim gibi...

Hoş benim ipim kimin elinde onun da ayırımında değilim ya...

Saymadım kaç kişiler diye de epeyceler; mız mızı var, kadın kadın olanı var, çocuk olanı var, har vurup harman savuranı var, koy g. rahvan gitsin diyeni var, efesi var, küfürbazı var, siyasetçisi var, dini bütün olanı var... 

Bütünleşsek diyorum kendileriyle, oluştursak edebiyle voltranı... 

İşlerine gelmiyor mudur nedir beni de sürüncemede bırakıyorlar...

Kimin kime gücü yeterse...

Meydanı boş buldular bu ara, tepinin bakalım gidin gidebildiğiniz yere kadar elbet geri döneceksiniz beden-i geriye...

Özleyeceğim...

Bir tanecik ablamı evlendirdik İzmir Dikili' ye gelin gönderiyoruz...

Çok üzgün olmakla onun adına da sevinçliyim tabi...

Ona ömür boyunca Levent' le önce sağlık, sonra gönüllerince uzun hayırlı bir ömür diliyorum...

Senkronize ediyorum kendimi her koşula, her iklime, her şarta...

Talihsiz gönlüm, mazideki yaralarla derbeder olurken...

Hatıraların sisinden geçiyorum güneşli güne...

Medet umacak birşey kalmamışken tam da zamanında diyorum...

Gelen kahve kokusu ayıltıyor dalan gözlerimi...

Eyvallah diyorum, bir başka zamana o halde, sisin içine seyahatim eyvallah...

Eylül Ayı Kitap Çekilişi...

Kokusuyla içindekilerle bambaşkadır kitap sevene...

Çekiliş için şartlar burada...

Bükme Boynunu...

Bu güzel çiçeklerim uzaklardan...

Dikili'den Aynur Ablamın müstakbel eşinden...

Bonsaim yerini sevdi fakat gardenyam için aynısı geçerli değil...

Nerelere koysam başımın üzerine alıp gezsem mi ?

Yaparım yeter ki açsın o güzel kokusunu alabileyim :)

Yeniden Yazabilir miyim Öğretmenim?

Kompozisyon yazın dese öğretmen...

Yazsak sınıfcak...

Son ikiye kalsam...

Burun farkıyla öne geçsem...

Kazansam iki tane, baş sayfası başarımın daim olmasını dileyen imzasıyla, öğretmenimden kitap...

Ve ben malı o kitapları kaybetsem...

Nice neler kaybettim diye avutsam kendimi...

Koydum kalbime zaten ki hepsini...

Yeniden yazabilir miyim desem öğretmenime...

Baştan ama...

Nasılsa daha orta birdeyim...

Teranesi Aynısı...

Uzun öğle molaları gibi şu ara günler...
Her birinin aynı geçmesi yarın ne olacak merakına gark etmiyor beni açıkçası...
Bu ara içimde bir his uyanıyor ki sanırım kitap okuma hissi...
Her sabah dadandığım kardeşimin yoğun akıcı ısrarıyla House MD seyretmemin ve sonrasında eee her seferinde bir vak'a, o da çözülüyor işte dememin kardeş nezdinde sen de birşey anlamıyorsuna dönüşmesi aşikar olduğumuz tablolar...
Oruç sebebiyle konuşmaya mecalimin olmadığı yazmaya ara vermek suretiyle de öyle seme gibi oturmanın dışında iftar olsa da yemek yesek hayalleri sarmalıyor aklımı...
Millet su ister ben yemek, acıkıyorum annem ben, küçülmedi demek ki midem...
Arada çıkılan iftar yemekleri, arkadaşlarla muhabbet anı zenginleştirse de şu ağzımız bir açılsa temennilerini unutturmuyor malesef...
Allah iş yeri esintili  daha da öteye gidip ortam esen olsun varsın şalı alırım üzerime diyip sarınıyorum kedinin kıvrıldığı gibi sarınıp kıvrılıyorum sandalyeme...

Şeytan Diyor ki... (Sonradan Ekli)

* Bu sabah bulunduğum yerdeki Fox TV sabah programında 35 yıllık evli kalıp ayrılan ve eşine şiddet uyguladığı için yanılmıyorsam eve giriş yasağı bulunan adam sen tut kadına sokakta iki el beynine kurşun sık kadın öl...

Ayaklanıyor muyuz hep beraber ne yapıyoruz bu şekildeki pislikleri astıralım...

Çok ciddiyim nereye başvurulacaksa kimin kapısı çalınacaksa yapalım artık...

* Yine oradan dinlediğim kaçak elektrik gideri ile ilgili mahkemeye dava açan şahıs kazanmış hepimize sirayet edecek sonucu içinse şahsa kahraman diyorlar...

Zaten hakkımız değil miydi bu?

Nasıl bir memlekette yaşıyoruz..?

* Şu trafik cezaları keza aynı şekilde neden parasını veririm istediğimi de yaparım zihniyetleri başıboş dolaşmakta..?

* Vekilin oğluna! hiç değinmiyorum bile yazıklar olsun...

* Bu seneki okul uygulamasını çok merak ediyorum Amerika'ya taşınacağız orada okutacağız çocuğumuzu diyen Bizim Bey' e şimdilik hır çıkmasın diye ses çıkarmasam da "gitmem abi yırtınmalarım" için içimden bolca dua ederek direnişe geçeceğim elbet... Kısmet...

* Bir fırsat sitesinden alıp gittiğimiz iftar sofrasının rezaletinin hesabını kimlere soracağımı bildiğimi sanıyorum ama elim mi değmiyor... Taahhüt ettikleri hiç bir şey çıkarmadılar fırsatı sunan site bizimle alakası yok dedi ama mantığım da sen o taahhüt edileni sunuyorsun olmayınca sen de kandırmasına girmiyor musun işin? diyor...

Ona da el atmak lazım nasılsa yapan hakkımızdı bu demiyor da elektrik davasında olduğu gibi kahraman diyor...

Neyin havasıdır bu soluduğumuz ya da neyin suyudur bu içtiğimiz, anlayan varsa beri gelsin..?

Antalya Konyaaltı 12 nolu plajı

Antalya- dükkanın önünde duruyordu serin serin musalla taşını andır mıyormu?

Çarptı işte gözüme...

Kapakta şekil buysa içindekileri tahmin bile edemiyorum...


Eki Buyrun: Burada efendim link, yeri ve taahhüt ettikleri ve umarım sonuç çıkar şimdilik Şehir Fırsatı sitesi hepimizin mail adreslerini istedi...
Acaba bize hangi teker patlaktı sorusunu mu soracak? göriciiiz...

Aslında ikinci kısımda pek bir şey yok sıcaktan başka iyi kısmı görmediğim Alanya Kale'sini gezme fırsatı bulmamız çok sevdiğimiz ağabeyimizle Alanya'nın tepelerinde serin bir kahvaltı sonra Dim Çayı'nın gezme faslı yanımıza kalan karlardı...

Tatilin talihsiz otel faslının bitiminin ardından Antalya merkeze gitmemiz ikinci günü de oruca başlanması dolayısıyla klimanın başından kalkmadan evime bir gideydim sinyalleriyle harekete geçtiğimiz yolda Afyon molasında o serinliği hissedip yerleri öpme isteğiyle dopdoluydu...

Önceki yazının başlığını açıklamak gerekirse ALO 174 hattını arayıp teftiş olayına girmelerinin sonucu olarak tarafıma verilen cevaptı...

Asgari teknik ve hijyenik...

Yeter demek ki adam olana...

Bayramım bugün benim...

Ben bunu söylemiştim yapmıştım sevinçten ölebilirim ALLAHIM SANA BİN ŞÜKÜR BANA BUNU YAŞATTIĞIN İÇİN............

16.07.2012 13:31:50 10.07.2012 tarihinde şikayete konu otel denetlenmiş ,işyerinin asgari teknik ve hijyenik kurallara uygun olduğu tespit edilmiştir.

Efendim tüm sene, yazın o bir haftasının hayaliyle geçer durur gerçi mantık yüklemesi şahsım adına hayal kurmak değil de bir nefes alsak şeklinde vuku bulur beynimde mevzu...

Bu yaz da bildiğimiz sevdiğimiz yer ramazanın denk geldiği tarih ve bizim bey in alabileceği tek izin tarihi olduğundan fiyatların uzaya fırladığı döneme denk gelince o istediğimiz arzuladığımız yer hayal oldu bir yer ayarlandı Antalya Beldibinde...

Alınan on ikişer günlük izinlerin ilk üç beş günü bizim bey in ablası sonra tatil sonraki üç beş gün de Amerikadan dönen kayınvalide yanında geçirilmek suretiyle planlandı ve giyilmeden gelecek onlarca kıyafetle doldurulan bavullar bagaja yüklendi...

Fırtınalı ilişkimizin hiç kesilmediği, tuzun karabiberin bolca yaşandığı evimizde o sıra limoni durumdan dolayı Beldibindeki Otelin değiştiği yerine Alanya da Arancia Resort diye bir yere dönüştüğünü bavul hazırlama esnasında öğrendim...

Hemen internet başında yorum şikayet övgü dolu siteye girince, otelin rezalet üzeri rezalet olduğunu üzülerek öğrendik...

Kafamızda koca endişelerle otele gittik...

Oraya beş yıldız verenin de resort diyenin de diye uzata uzata sövgülerimizi ilk günden söylemeye başladık...

Bir de turla gitmişiz...

Teyakkuz ilan edip ayaklandık hemen, tabi bizim kız havuzu görünce halinden memnun, bey de sen ne yaparsan yap uyarım tadında...

Önce turu aradım İdeal tur olurlar kendileri...

Seksen telefondan sonra para iadesine yanaşmayınca ki hakları bilmemek ne fena yer de değiştirme olanağı olmadı sonra Resortumuzun Genel Müdürü bizimle irtibata geçti buyrun şikayetçiymişsiniz diye...

Biz de bir surat bu nasıl iş yemekler yenmiyor, pislikten kırılıyor ortalık modunda nefes alırken...

Beyefendi o kadar ilgili ve o kadar samimiydi ki bizim beyin tabiriyle gazımızı aldı gönderdi bizi...

Biz de kıramadık tabi var dedik bunda da bir hayır...

Odamızı değiştirdi hemen, temizliğin mumla arandığı, oda temizliğinin hasbel kader olduğu işletmede her gün odamız temizleyin ışığını yakmadan temizlendi, hatta yatağın ortasında havludan kuğumuz bile konduruldu...

Yine yemekleri yiyemedik ama kilo da almadan döndük bardağın dolu tarafından bakarsak...

İki tatlı aileyle tanıştık önce Rengin kızlarıyla tanışıyor sonra biz kaynaşıyorduk...

Otel hep Rus dediler ben bir titredim önce ama dedim adamı kaçırmayalım yar etmeyelim Rus hatunlara yedirmem gerçi de paralarım valla...

Neyse ki bir tane rus hatun vardı birlikte izledik onu da...

Alman, Hollanda gurbetçilerimizin yoğunlukta olduğu resortumuzda oradan ayarlayınca sülalecek geldikleri tatilde bizim yarı paramızı ödedikleri için hizmet yemek çok takıntı olmuyordu onlara...

An itibariyle öğlen tatili oldu hepinize hayırlı cumalar dilerken ben bir babama gideyim özledim kuzumu ona da havadis vereyim dualarımı okuyayım hikayenin kalanına da bilahare deva edeyim...

Sabah kahvaltım...

Akşamdan kalma sebzeli pilav yatağında sabah pohaçası...

Nasıl Bir Aceleyle Yazdıysam Satır Başları Küçük Harf... Yakıştı mı Bana?

bazen çok aşk istiyorum çok ama dizilerdeki gibi filmlerdeki gibi...

körkütük hem de gerçi kör müyüm kütük mü ben o sen biz siz onlar....

evde yaşamaya kalksam beynim dürtüyor...

mantık kötü şey duygusuzluk değil bunun adı...

başka bir damar giriyor devreye bak dikkat et hormon demiyorum damar...

bir de yüksek sesle kulaklıkta müzik dinleyip yazı yazmak güzel, koştur koştur onun hızıyla yazıyorum bu ara mı aşağıdaki şarkı takılı kulağımda bağıra bağıra...

mapusa sığmayan fikri firarda damarlar dolaşıyorken zurnaya eşlik bedende...

sözün uçtuğu yazının kaldığı cihanda çok yazasım var evire çevire...

daha yazacak neler var ki yaşanıp üzerine hem de...

Güzel...