Karşınızdaki telefon doğduğumda da vardı bugün de var...
(Fotoğraftaki kuru çiçek de halama doğum günü hediyemdi...)
Rahmetli dedem PTT de çalışırdı hatta çalışana fatura %50 indirimli geliyordu...
Önce Dedem gitti 24 Ekim 2004 te...
Ondan 4 yıl sonra 28 Ekim 2008 de Babaannem gitti şu dönüşü olmayan seyahate...
Dün de Halam geldi Ankara'daki bu benim doğduğum eve, ona gittim ayaklarım geri geri gitse de, hani Çeşme'ye defnetmeye gitmiştim ama Ankara'daki durum kasıyordu beni nasıl gireceğim eve endişesiyle...
Gittim durdum önünde bir müddet, yutkundum çaldım kapıyı sonra halamla sarıldık, sarılı kaldık epey bir müddet karıştı yaşlarımız birbirine...
Baktım eve, her an bir odadan babaannem çıkacakmış gibi...
Aslında tamam üzülüyor insan gidene, kaçınılmaz ama ben bu "devir kapatan" durumları sindiremiyorum zorlanıyorum...
Hani bir devir kapandı bir üst kuşak gitti...
Bir alt kuşak biz olduk...
O sebepten çok yaşamayı istemem sürekli sırasını savan taraf olmayayım kimsenin acısını görmeye(lim)yim, zor hakkaten...
Büyükler boşa demiyorlar Allah sıralı ölümler nasip etsin diye...
O halde o duaya da AMİN...
24 yorum:
Dedeniz tam bir PTT ci imiş demekki.23 Ekim PTT nin kuruluş yıldönümü.Bir gün sonra rahmetli olmuş.Allah rahmet eylesin....
çok ilginçtir telefonu görür görmez 199170 geldi aklıma ilk telefon numaramız ve annem babam pttde çalıştığı için apartmanda sadece ve ilk bizde vardı bu yeşil telefondan.Hayret bugün birçok şeyi unuturken bu numarayı unutmamış olmam garip :)
Deden ve babannenin mekanları cennet olsun umarım.Başta üzücü olan anılar zamanla garip bir tebessüm bırakıyor yüzümüzde...
Amin.başınız sağolsun.bu aralarda eşimin babaannesi çok rahatsız büyüklerin dediği gibi Allah sıralı ölümler nasip etsin.
o telefonlara bende bayılıyorum yaa, hatta bi ara az aramadım almak için :) canım ben birtek ananemi hatırlıyorum birde büyük dedemi ama az çok, hiç onların sıcaklıklarını yaşayamadım... eksiktir benim için... yaşayanlara çok imrenirim...
Aslında 17 Şubat'taki post için bir yorum yazacaktım ama bu geldi... İlk defa bugün okudum bloğunuzu ve kızınızla ilgili yazı beni çok etkiledi. Çok geçmiş olsun... Umarım kısacık sürede bir şeyciği kalmaz. Bu arada tabii başınız sağolsun...
sevgili funada merhaba:)
biz d egeçen gün ablamla telefonda konuşuyorduk, rüyalarıma hep köy giriyor, diye. gidelim, köyün sonundaki çocukluğumuzun taş evini görelim, arkasındaki incir, nar, zeytin ağaçlarına bakalım istedik. insan nerede, ne yaşarsa yaşasın çocukluğunun evlerine, insanlarına hep daha çok yaklaşıyor. tuhaf bir şey.
sevgiler.
tatesal acayip PTT ciydi hem de israfa çok kızar bunun yarı parasını devlet ödüyor diye elini attırmazdı kimseye telefona :)
Tabiat Ana hatta dün bir arama yaptım o telefondan hani çevirirsin de son numarada parmağını biraz dayalı tutarsın ya o zaman dedim bir fotoğrafını çekmeli yazmalıyım diye...
Demek ki Allah sabrını da veriyor ki sonrasında evet buruk da olsa tebessüm ediyoruz ama çok da özleyerek...
İlknurcum sağol canım amin...
Aşk Meleği valla hem duruyor hem çalışıyor bir güzeldi ki nasıl gittim evvele...
Bir de sıcaklığını yaşamış olmaktan ben de çok mutluyum...
şeker Nilsu'nun annesi teşekkür ederim ziyaretin yorumun için... her zaman beklerim ama senin blogda izleme durumu yoktu ben bakacağım öyle ara ara :)
endiseliperi gidin gidin valla bri dakika sonrasının garantisi var mı?
Bizdede vardı bu telefondan bordoydu sanırım :)
Nur içinde yatsınlar Fundacığım.
Nur içinde yatsınlar canım, allah gerçekten sıralı ölümler versin, dedemin babası ve babaannem evlatlarını kaybetmenin acısını yaşayıpta göç ettiler malesef...
yaa bu telefon açıldığında çınnnn diye bir ses vermiyormu? ne varsa eskilerde var.birde tek tek çevirme işi süperrrdi ...
Bu telefonları PTT verirdi birde dimi :)
Kayıplar sıralı bile olsa büyük acılarla, derin yaralar açıyor. Ben annem çalışan bir bayan olduğundan babaanne ellerinde büyümüş biriyimki onun kaybının açtığı yara hiçbir zaman kapanmaz
:(
Amin....
Bende babam gittiginde aynı şeyleri hissetmiştim.tam 17 yıl oldu "canım yavrum"deyişini duymayalı.şimdilerde ençok üzüldügümde oglumun dedesini göremeyeşi oldu.
bu arada aynı renk aynı tipti dedemin telefonuda, o da 16 90 79 du zamanında :) ne günlermiş..
FUNDA HANIM MERHABALAR
BU GÜN SİZİNLE İLK KEZ KARŞILAŞTIM. BLOGUNUZ ÇOK GÜZEL.
SİTENİZDEKİ ŞARKIYA HAYRAN OLDUM.LÜTFEN KİMİN SÖYLEDİĞİ HAKKINDA BİLGİ VERİR MİSİNİZ? İYİ ŞARKININ BU VERSİYONUNU İLK KEZ DUYDUM. PAYLAŞTIĞINIZ GÜZELLİKLER İÇİN ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM.
SEVGİLERİMLE
ASLI ÇAVDAR
Primacım teşekkür ederim canım amin... Bordoyu da hatırladım :)
Gülhancım amin...
içimden geldiği gibi ben de dün kullandım o eski günleri andım kendi kendime...
Belkıscım ben de babaannemin evinde doğdum açtım gözümü onu gördüm çok özlüyorum hala ve hala...
Jade sağolasın...
Eylemcim nurlarda yatsın babacığın...
Aslı Hanım merhaba ne güzel sözler teşekkür ederim her zamanda beklerim :)
parça Cafe Anatolia nın 3. albümünden E Gona - Historia Un Amor...
eger bir mail adresi verirseniz albümü atarım ya da sadece bu parçayı...
sevgiler benden :)
Selam, gerçekten çok hoş olmuş blogun, ayrıca Rengin renk katmış bloğuna (maaşallah) Amin dualarına. Sevgiyle kal...
FUNDA HANIM HARİKASINIZ,
HER ZAMAN ZİYARETÇİNİZ OLACAĞIMDAN HİÇ ŞÜPHENİZ OLMASIN. GÜZEL KIZINIZA VE SİZE ÇOK SEVGİLER YOLLUYORUM.
İŞ MAİLİMİ VEREYİM SİZE : info@5mautomotive.com.tr
ŞİMDİDEN TEŞEKKÜRLER
ASLI
Adaşım Rengin önce hayatıma kattı renk, "maydanıma" katmaz mı :)
Aslıcım her daim beklerim parçaları da maile göndermeye başladım bile yüklüyor şimdi :)
ÇOK TEŞEKKÜRLER HEPSİ HARİKAYDI
GÖRÜŞMEK ÜZERE....
ASLI
ALLAH ÖLENLERE RAHMET ETSİN İNŞALLAH
Amin Funda'cım , hem sıralısını hem de hayırlısını demek gerek aslında ... Anlamını çok sonra anlasamda Allahım o acıyı yaşatmasın. Dedeciğinde nur içinde yatsın .
Artık öyle korkuyorum ki nasıl katlanacağız bazı acılara diye , düşününce bile fenalaşıyorum.
Çok saçma ve gaddarca olacak biliyorum ama bazen diyorum ki bütün insanlar aynı anda mı ölse acaba? ...Kimse acı çekmese ...
Canim Funda, nasil da zor geliyor degil mi insana.. ben de ayni seyleri babaannemin evine giderken yasmaistim... Allah hzuru icinde yatirsin.
Sevgili Funda ben 64 lüyüm. Doğduğumda telefonumuz yoktu. Çocukken telefonun eve ilk gelişini çok iyi hatırlıyorum. Ahh bi çalsa diye nasıl beklerdik. O İlk telefon şimdi bende. Dört kardeştik ama o telefonu en çok seven ve saklamak isteyen ben olmuştum.
Ben dedelerimi ve babaannemi hiç görmedim.Dedelerimden biri beni görmüş ama ben hiç hatırlamıyorum.Ama anneanneme çok bağlıydım.Küçükken bir gün gelecek anneannem ölecek diye gizli gizli ağlardım. Tanrım nasıl dayanacağım derdim. Sonra o gün geldi o gitti.Yıllar sonra bile o günü düşündüğümde aynı hüznü hissediyorum.Hem hüzün hemde buruk bir mutluluk hatırlarım.Çünkü o gün benim hayatımı değiştirdi.O gün yaşadığım büyük acı sayesinde hayatım değişti. Haytımda hoşnut olmadığım şeylere dur dedim ve yeniden başladım. Onun ölümü benim yeniden doğuşumdu.
Şimdi biliyorum ki hiç bir şey sebebsiz değildir.Bizi mutlu eden olaylar hakkında pek düşünmeyiz,mutluyuzdur.Bu neden oldu şimdi demeyiz.Ama her acı,her hayal kırıklığı bize şunu dedirtir ''bu benim başıma neden geldi şimdi''
Sıralı veya sırasız farketmez her ölümün,her hastalığın veya her acı olayın ardında mutlaka bir mesaj olduğuna inanıyorum.
Bu biraz uzun oldu biliyorum ama oldu bi kere :))
Sevgilerimle.
Yorum Gönder