Beynimin bana oynadığı, Ali Cengiz oyununa isteyerek karşılık veriyorum...
Bırak beni yendiğini sansın...
Yoksa unutur muyum seni...
Kokunu...
Sesini...
Boyunu posunu...
O iki elinle saçlarını geriye itişini...
Kravatını bağlayışını...
Sadece çok düşününce seni, kuyudan birinin boynumdaki ipten, beni dibe doğru çekmesini önlemeye çalışıyorum aklıma her geldiğinde, ötelemeye çalıştıkça seni...
Son halinle değil de, o kapılardan sığmaz halinle aklımdasın, hep o tok sesinle...
Ne diyeyim ki köpekler gibi özlüyorum seni...
En çok da sarılmayı özledim, bir de sesini...
Başım yastıktaydı az önce, uyuyakalmışım kanepede, almış gibiyim de uykumu....
Baktım kelimeler bulut olmuş tepemde, sonra bir el tuttu ensemden getirdi makinanın başına, sanırsın bütün gece bebekler gibi mışıldadım...
Şimdi bir sigara tellendirmek istedi canım, şöyle gruba karşı savurayım dumanını, soğuğun da etkisinden kesilmesin duman, karışsın gözyaşıma salyama sümüğüme...
Şimdiki karıştığı gibi, bir duman eksik...
Rengin kaç gündür soruyor "Anne doğum gününe ne istersin" diye sonra "Biliyorum ama sakın kocaman bir öpücük deme ben başka bir şey soruyorum" diyor...
Diyemiyorum ki "Bak anneciğim annen tekrar babasının kucağındaki yerini almak istiyor, babası onun saçlarını okşasın istiyor, dizinde yatsın istiyor...........
Ama sen yine de bana kocaman bir öpücük ver anneciğim...
Dedenin yerine de................................"